Με μια λύρα κατά του φασισμού (ανταπόκριση από το αντιφασιστικό φεστιβάλ στα Ανώγεια, 12-14.8.2013): κείμενο της Ι. Σπηλιοπούλου στο: enthemata.wordpress.com (και στο σχόλιο που συνοδεύει τον τίτλο)

ΕΥσταθιάδης

EY ακροάται
κι αποκρίνεται σ' ό,τι ερωτάται.

ΕΥ βιβρώσκει
κι εκλεκτικώς αναγιγνώσκει.

ΕΥ νυκτός, συνοδεία ημίφωτος, γράφει
και σαν άρχων παλιός λάμπει μες στο σινάφι.

ΕΥ δραπετεύει
και του κάλλους σημεία ανιχνεύει.

ΕΥ εργάζεται
κι απ' τη μνήμη φιλόστοργα αρπάζεται.

ΕΥ ζει
με τις Μούσες βεβαίως μαζί.

ΕΥ ηχεί
σε υψηλή τέχνη μ' ό,τι στοιχεί.

ΕΥ θυμάται
και με γόνιμα ενύπνια κοιμάται.

ΕΥ ίπταται
κι απ' του κόσμου τη φτήνια αφίσταται.

ΕΥ κρίνει
μάρτυρές του... Δουνάβεις και Ρήνοι.

ΕΥ λαλεί
στην ευτυχία προσθέτει... μαλλί.

ΕΥ μοιράζεται
μ' ηδονές γνήσιες δεν κουράζεται.

ΕΥ νοεί
στοχασμό, ήθος θέτει εν ζωή.

ΕΥ ξεχνάει
τα αδιάφορα πάντα ξοφλάει.

ΕΥ οφείλει
σ' ό,τι υπέροχο δίδουν οι φίλοι.

ΕΥ παρατηρεί
και την τρύπα σε δανέζικο τυρί.

ΕΥ ριμάρει
και τον οξύνοα νου του λιμάρει.

ΕΥ "σκιτσάρει"
βασιλεύουν το ύφος, η χάρη (...σαν Τσάροι!)

ΕΥ τονίζει
άξια λόγου σ' όλα όσα χτενίζει.

ΕΥ υπόκειται
στις βολές της μοίρας τ' αδόκητες.

ΕΥ φαντάζεται
κι ο ήρωάς του ό,τι νιώθει ασπάζεται.

ΕΥ χιουμορίζει
και ευφρόσυνες ρήσεις χαρίζει.

ΕΥ ψεκάζει
τα ημέτερα αυτοσαρκάζει.

ΕΥ συλλέγει, ωνείται
ξυπνητήρι η ορμή του, δονείται.


ΠΕΤΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΙΔΗΣ