(φωτογραφία από το www.tovima.gr )
Ήθελα να'ξερα τώρα που θα παύσει το παρεμπόριο, πώς θα αντικρίζει κανείς τα άχρωμα, σκονισμένα, θλιβερά και μονότονα πεζοδρόμια της πόλης. Οι πραμάτειες όσο να'ναι κάτι ζωγράφιζαν, πορτοφόλι πορτοφόλι όλο και κοιτούσαν όλοι. Όσο για τον κώλο του πωλητή, ε, αυτό κι αν ήταν ζωγραφικό θαύμα: παρά το σχήμα του, χωρούσε πάντα κι αναπαυόταν μέσα στο στενότατο κάδρο της άνω επιφάνειας του καθιστικού κάγκελου. Παρεμπιπτόντως, με τόσο ωραία κι εκτεθειμένα πορτοφόλια ουδεμία ληστεία διεπράχθη. Η ομορφιά του ψεύτικου, βλέπεις, σε ταριχεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου