Όταν οι οθόνες των ανθρώπων είναι τόσο κοντά και οι ψυχές τους τόσο μακριά, είναι πολύ εύκολο με ένα SMS να ψηφίσεις την "έξοδο" απ' το εργασιακό ριάλιτι καθενός ανεπιθύμητου ''γείτονά'' σου.
Εκείνο που δεν γίνεται αντιληπτό είναι το γιατί αυτή η ντροπιαστκή έξοδος πρέπει σώνει και καλά να θεωρείται ''τραγωδία''.
Αφού τραγωδία ή μάλλον κωμωδία που υποβαθμίζει την ανθρώπινη συνείδηση, είναι όλο το υφιστάμενο work-reality.
Τελικά όποιος φοβάται τη ζωή είναι πιο κοντά να χάσει αυτό που κατέχει.
(Αυτό μας διδάσκουν οι πληκτρολόγες της φωτογραφίας π.χ. για την προ πολλού χαμένη παρθενιά τους.)
Έστω κι έτσι, πάντως, ''μα των αφεντάδων τ' αμάρτημα... των πληκτρολόγων όλα τα δάχτυλα''...
Υ.Γ.: Και μια και πλησιάζει καρναβάλι, παρακαλώ κατά την ''έξοδο'' το ''ποντικάκι'' μπαίνει ουρά από πίσω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου