ΜΕΘ

8-4-2013

Αυτή η έκρηξη εντός του εγκεφάλου
αυτή η έκπληξη της όψης του ως "άλλου"
μια κάποια πτώση σε μια "σκοτεινή χαράδρα"
μια κάποια ελπίδα σαν να χάσκει χαραμάδα.

Αυτό το θέαμα που υφαίνει η αφωνία
αυτό το θάμα που ζητεί η αγωνία
μια σιωπή τρομώδης και αγαλματένια
κι όλη η αντίληψη του κόσμου τιποτένια.

Ο λογισμός σαν αναχωρητής
έχει αποδράσει στον δικό του χωροχρόνο
η μοίρα ένας μακιγιέρ ταριχευτής
και η ζωή ένας βασιλιάς σε άδειο θρόνο.

Ποιος κυβερνά το σώμα αυτό το γνωρισμένο
πόσο αντηχούνε της αγάπης οι ικεσίες
στην ξενιτιά της μηχανής εξορισμένο
(μα θέλει η ανάσταση ανείπωτες θυσίες).

Κι εκεί που όλα παγωμένα ακινητούν
τα βλέφαρά του ταλαντεύονται άνω κάτω
είν' οι δυνάμεις του αγαθού που αποζητούν
να ξεκολλήσουν απ' τη γούβα του έναν βράχο.

Πονούν τα μάτια μου και ρίγος με περνά
ένα παλιόνειρο που ζω χωρίς ασπίδα
φαρμάκι δαίμονας στα πόδια μου ξερνά
και τα καλώδια στο στήθος μια αλυσίδα.

Κι όπως το βράδυ σκάει μονόχνοτο πρησμένο
και κεραυνόπληκτος βαδίζω προς την πύλη
το καθετί το συλλαμβάνω πετρωμένο
σαν να ποζάρει εκστατικά πάνω σε κλίνη.