Συνάντηση με Ανδρέα Αποστολίδη (5.7.2011)

Εταιρεία αστική μη κερδοσκοπική.
Αναζητούνται πηγές χρηματοδότησης.
Οι πόροι δεσμεύουν για παραγωγή έργου.
Όλα αρχίζουν από μια σπίθα, ένα ερέθισμα, μια πληροφορία, μιαν υποψία, ένα βιβλίο.
Το ντοκιμαντέρ μοιάζει πολλές φορές στη φαντασία μας με μια μικρή Οδύσσεια.
Αντί Λαιστρυγόνων και Κυκλώπων, άξενες χώρες, ξένες κουλτούρες, έρημοι, ήπειροι, αχανείς εκτάσεις, διεφθαρμένες κυβερνήσεις, άγρια ζώα, κίτρινος πυρετός κι ελονοσία.
Όλα πρέπει να τα ξεβράσει η κάμερα, είτε κουβαλιέται σε ώμο είτε στήνεται στο φτερό ενός αεροπλάνου.
Στην Τανζανία, στη λίμνη Ταγκανίκα, ίση περίπου με το Αιγαίο πέλαγος, στη φυλή των Μασάι ή/και των Χάτζα, με πτήση μέσω Ντόχα.
Φωτιές για πρόληψη. Μεγάλες αποστάσεις. Να κοιμάσαι άλλοτε σε χορτο-ψαθοκαλύβες κι άλλοτε σε πολυτελέστατα ξενοδοχεία. Πήρες το χάπι σου αυτή την εβδομάδα;
Να "πληρώνεις" ή να πείθεις ιθαγενείς, οδηγούς, διερμηνείς, οργανωτές, ντόπιους, αγγλόφωνους, σωφέρ, εξημερωτές/εκπαιδευτές άγριων ζώων.
Πρόσεξε τους ελέφαντες - εάν μπεις στον ζωτικό τους χώρο, θα τρέξουν καταπάνω σου με 100 χλμ. την ώρα.
Ο τουρισμός βλάπτει σοβαρά το μέλλον των τόπων.
44 τζιπ αραδιαστά κι ένα τσίτα να ποζάρει δύσθυμο.
Φωτογραφίες-πειστήρια, γραφεία κυνηγιού, σαφάρι, ακόντια και τόξα, οι Δυτικοί κάνουν το κέφι τους με μερικές χιλιάδες δολάρια.
ΟΙ ΜΑΣΑΪ εκτοπίζονται, δεν έχουν νερό, θα πεθάνουν.
A Place without people.
Ποιος άραγε γνωρίζει καλύτερα έναν τόπο από τον επί αιώνες ιδιοκτήτη του;
Ο τουρισμός τα κάνει όλα ανταλλαγματικά, πληρώνεις και παίρνεις, πληγώνεις και παίρνεις.
Ένας Δυτικός φωτογραφίζεται βάζοντας το χέρι του βαθιά στον ουρανίσκο του σκοτωμένου λιονταριού.

Από κει πηγαίνεις αλλού, π.χ. στις ανταλλαγές, άλλη μία καυτή πατάτα.
''Δυο φορές ξένος'', όπως θα λέγαμε για τον κύριο Μένη ''Δυο φορές Έλληνας''.
Το παίζει και το Prisma, ποιο; Το Prisma. Α, καλά, εγώ δεν βλέπω τηλεόραση. Α, καλά, εγώ δεν έχω δορυφορική. Α, καλά, εγώ βλέπω μόνο τους Λαπάδες-Αυτιάδες-Ζουμπάδες άλλων ιδιωτικών.
Α, ρε μαλάκα, ήσουν ποτέ πρόσφυγας για να νιώσεις τι σημαίνει ''ανταλλαγή''; Ήσουν ποτέ πρωτόγονος, ήσουν ποτέ Ινδιάνος, ήσουν ποτέ Μασάι;
Όσο σε γνωρίζω, στο σπιτάκι σου, με την κουβέρτα αγκαλίτσα.

61 μεταφράσεις αστυνομικών. Χιλιάδες σελίδες. Πιστόλια, ωραίες γυναίκες, ιδιωτικοί ντετέκτιβ, θύματα. Στο Μεσοπόλεμο η Αριστερά θεωρούσε ότι είναι επιβλαβές να διαβάζει κανείς αστυνομικό διήγημα. Αστικές συνήθειες, πομφόλυγες ή παγίδες. Παρακαλώ την Αριστερά να μην υπερχρησιμοποιεί το επίθετο "αστικός". Περίπου καταλαβαίνουμε πού το πάει με το πρώτο ρήμα, το άνοιγμα της φράσης.

Ήταν ωραίος ο ''Λωτός'' κάποτε. Αλλά κάπου ξεχάστηκε η ομορφιά του.
Είμαι κεφάτη ψωνίζω Βασιλόπουλο.
Ρε, παιδιά, κάντε και για μένα κανένα ψυχικό. Δυο μαντηλάκια μισό ευρώ.
Α να χαθείς πρόσφυγα, ανταλλάξιμε, πρωτόγονε, Μασάι.
Θα σε φωτογραφίσω να γελάμε με τους φίλους μου.

Ανδρέας Αποστολίδης: ο αξιοθαύμαστος, πέραν πάσης αμφιβολίας. Ο άνθρωπος που αντί να μιλάει πράττει. Κι έτσι νά 125 παραγωγές στην εκπομπή Κούλογλου (ΡΧΣ) και νά και 61 μεταφράσεις. Και νά και τα δικά του αστυνομικά. Και συνεχίζει, να τον έχει ο Θεός καλά.
Πώς δεν τον έφαγε το λιμναίο φίδι Ταγκανίκας, τυχερός ήταν. Πώς δεν τον πάτησε να τον λιώσει κανας-ελέφας, Άγιο είχε.
Η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς. ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΚΑΝΟΥΣ.

Σας θαυμάζω, κύριε Αποστολίδη. Συνεχίστε παρακαλώ με άλλην ήπειρο.

Π.Χ.