Τρώγοντας γλυκά

Έχουν και τα κοινωνικά τα νόστιμά τους. Ειδικά όταν σου φέρνουν στο σπίτι γλυκά, που θες (κάπως γλυκά) να τα ξεφορτωθείς. Τότε θυμάσαι πως ζει ακόμη μια θεία μακρινή στο Κουκάκι, και με το κουτί παραμάσχαλα χτυπάς το κουδούνι ύστερα από χρόνια πολλά, για τα ΄΄χρόνια πολλά΄΄. ΄΄Να ζήσεις θεία, μια χαρά σε βλέπω, είσαι συ βράχος ατρόμητος΄΄ κ.τ.τ. ΄΄Ευχαριστώ, παιδί μου, βρε συ γιατί ξοδεύτηκες; Αχ και δεν τρώω γλυκά, γιατί είναι κι ο διαβήτης στη μέση. Τέσπα (: τέλος πάντων), σε ευχαριστώ, πέρασε και κάθισε΄΄ κ.λπ. Παίρνει το κουτί και το βάζει στο ψυγείο. Η ώρα περνάει, και κάπου ανάμεσα αναμνήσεων και διαπιστώσεων έρχεται το γλυκό, ένα άλλο γλυκό. Γλυκό κουταλιού, σταφύλι, ή περγαμό(ν)το ή κερασάκι. ΄΄Μόνη μου το έφτιαξα, με τα χεράκια μου΄΄. ΄΄Μπράβο ρε θεία, καλά το λέω εγώ πως η θεία μου είναι άσος στη μαγειρική. Μμμ... υπέροχο΄΄ κ.λπ.

Η επίσκεψη τελεύει και ο νέος γυρνά στο σπίτι χαρούμενος που ξεφορτώθηκε το βάρος του ψυγείου αλλά και γιατί κράτησε άθικτο το βάρος της τσέπης του. ΄΄Χαχα, [σκέφτεται], πού να το κατάλαβε η γιαγιάκα πως αυτά ήταν από προχθές, του Μπάμπη το κουτί΄΄. Αλλά η γιαγιάκα δεν τα θέλει καθόλου τα γλυκά. Και την άλλη μέρα πάει στη διαχειρίστρια ΄΄φορτωμένη΄΄. ΄΄Λοιπόν, τι θα κάνουμε με το πετρέλαιο; Εμείς πάνω κρυώνουμε το απόγευμα΄΄. ΄΄Μην ανησυχείτε κυρία Ευφροσύνη μου, θα κάνουμε σύσκεψη αύριο το απόγευμα΄΄. ΄΄Πολύ καλά, δεν ανησυχώ. Και μιας και θα είμαστε όλοι παρόντες, δεν τρώμε για το καλό κι ένα γλυκάκι;΄΄. Και της εγχειρίζει το κουτί. ΄΄Μα τι κάνατε; Είναι τώρα εποχή για έξοδα; Αφήστε, θα τα πάρω και θα τα αφήσω στο ψυγείο του θυρωρείου, κι αύριο τα παίρνουμε πάνω για να γλυκαθούμε λιγάκι, γιατί, ξέρετε, σύσκεψη είναι, κόντρες συμβαίνουνε΄΄.
Έλα όμως που το ψυγείο του θυρωρείου είναι προσβάσιμο από τον ακάλυπτο. Κι έτσι την ίδια μέρα τα δυο εγγόνια της Μαρίας του πρώτου μπαίνοντας για να ξεδιψάσουν, αφότου τα έδωσαν όλα στην αυλή με το τόπι, ανοίγουν το ψυγείο και βλέπουν φιμωμένο το κουτί. ΄΄Ρε μαλάκα, τρώμε ένα γλυκό; Δεν πείνασες;΄΄. ΄΄Γλυκό; Γιατί πού έχει γλυκά; Μαλάκα, λες να έχει μέσα καμιά τούρτα και να την κάνουμε ταράτσα;΄΄. Ανοίγουν προσεκτικά το κουτί και πέφτουν πάνω σε αμυγδαλωτά. ΄΄Όχι, ρε πούστη μου, τα αμυγδαλωτά είναι για γέρους, σκέτη ξενέρα΄΄.

Το εγγόνι Νούμερο 1 ξαναδένει το κουτί και λέει με έμπνευση: ΄΄Ρε μαλάκα, δεν τα παίρνουμε να τα πάμε στη μάνα της Κατερίνας που γιορτάζει αύριο; Η κυρα-Μανώλαινα θα μας δει αλλιώς...΄΄. ΄΄Και τι συμφέρον έχεις εσύ ρε μαλάκα από δαύτην; Μου λες σε παρακαλώ;΄΄. Ο άλλος κλείνει το μάτι συνωμοτικά. ΄΄Ρε βλάκα, η Κατερίνα με... πάει, και μάλιστα μου έχει πει ότι η γριά της λείπει κάθε Τετάρτη που πηγαίνει στην εκκλησία, και έτσι μπορούμε να κάνουμε καμιά... φάση στο καμαράκι. Μπήκες τώρα;΄΄. ΄΄Ρε μαλάκα, θα πας τα γλυκά στη Μανώλαινα για να πηδήξεις την Κατερίνα; Έχει λογική αυτό;΄΄. ΄΄Ρε χαϊβάνι, δεν ξέρεις ότι οι μάνες βάζουν στα βρακιά τους τα παιδιά τους; Θα έχω την καλή μαρτυρία, βλάκα!΄΄. ΄΄Καλά, κάνε ό,τι γουστάρεις, κι άμα μπεις εσύ στο βρακί της γκόμενας, εγώ θα γίνω ζαχαροπλάστης!΄΄. Τα παίρνουνε λοιπόν και το άλλο απόγευμα νάσου κι οι δυο στην κυρα-Μανώλαινα. Συγκινημένη εκείνη αφήνει τα γλυκά στον πάγκο και τους οδηγεί στο σαλονάκι όπου η Κατερινιώ τούς τρατάρει φυστίκια και βερμούτ. Έλα όμως που στο ναό της πλατείας γιορτάζει ο παπάς, κι η Μανώλαινα τού έχει την υποχρέωση που της στάθηκε όταν έψαχνε δουλειά ο άντρας της κι όταν αρρώστησε η μικρή. Θρήσκα λοιπόν από γεννησιμιού της, το παίρνει το κουτί και το πάει στον Επίτροπο. ΄΄Κυρ-Χαραλάμπη, αυτά τα γλυκά είναι για τον παπα-Χρίστο...΄΄. ΄΄Εύγε, κυρα-Μανώλαινα, και να ξέρεις ότι ο Κύριος θα σε τάξει στο λόχο των αγαθών, εις τον αιώνα των αιώνων, αμήν΄΄. Η κατάληξη της ιστορίας ίσως σας είναι γνωστή: Ο παπάς τα πήρα τα αμυγδαλωτά και τα 'δωσε σε έναν άστεγο που ζητιάνευε πάντοτε έξω απ' τον ναό. Αυτός ο δύστυχος, είδε τα γλυκά, κι έπαθε παραλήρημα. Έφαγε 25 αμυγδαλωτά στην καθισιά του, ώσπου να 'ρθει το ΕΚΑΒ να του βρει κρεβάτι στο σπιτάκι του νοσοκομείου. Μόλις συνήλθε κι αντίκρισε τους γέρους με τις πάπιες και τους καθετήρες απέναντι, τον έπιασε κόλπος. Πήγε να λιποθυμήσει. Δεν την άντεχε αυτή τη φυλακή. Τελικά, σκεπτόμενος ορθολογικά, ενέδωσε. ΄΄Εδώ έχει φαΐ και ύπνο τσάμπα. Άσχημα είναι; Άσε που τα καλοριφέρ δουλεύουν στο φουλ, ζεστάθηκε το κοκκαλάκι μου.΄΄ Και βέβαια το νοσοκομείο έχει και τα τυχερά του. Όλο και κάποιος τυχερός θα αναχωρήσει για το σπίτι και θα κεράσει κανένα γλυκό η γυναίκα του στον θάλαμο, όλο και κάποια νοσοκόμα θα γιορτάζει κι ο γκόμενος θα της έχει φέρει γλυκά κι αυτή θα κερνάει κάνοντας παρέλαση στον μακρόσυρτο διάδρομο, όλο και κάποια ανθρωπιστική οργάνωση ή κανένα σωματείο θα θελήσει να δωρίσει κανένα σοκολατάκι σε κάλτσα οπαδική στους ασθενείς και στους αναξιοπαθούντες. Αγάλι αγάλι τούρλωσε η μπάκα του ζητιάνου. Ας είναι καλά οι γιορτές, οι αργίες και οι... δίαιτες. Και γίνονται οι τούρτες είδος προς μεταφοράν και διεκπεραίωσιν, διά την ποθητήν αραίωσιν του ημέτερου ψυγειοκαταψύκτου και την είσπραξιν ευχαριστιών, ευχών και άλλων ζαχαρωτών εδεσμάτων υπό άλλων τινών, οίτινες με την σειρά τους... κ.λπ.

Αλληλούια! Υμνείτε τον Υπέρ Πάντων Πλάστη και τον Αγνό Ζαχαροπλάστη.