Όταν η φύση δεν βάζει περιορισμούς στην ερωτική έκφραση, τι πάει να σώσει η δημόσια τηλεόραση, θα αναρωτιόταν κανείς.
Πλέον το πάθος του ομοφυλοφιλικού έρωτα είναι γνωστό στους νεολαίους κάτω των 18, απλώς δεν θα το φαντάζονταν στο επίπεδο της σχέσης ενός δούκα με τον υπηρέτη του.
Δούκες βέβαια είναι αυτοί, ό,τι θέλουν κάνουν.
Αλλά κι αν του δούκα κάνει "κούκου" και με τα 2 φύλα;
Αυτό μόνο η συνέχεια της εκπομπής μπορεί να μας το λύσει. Και τότε, λέει κανείς, τι θα γινόταν με τα καυτά φιλιά;
Πάνω από όλα αυτό που σου μένει από τέτοιες ιστορίες είναι το ανεξήγητον και μοιραίον του έρωτα, ως συνδυασμός τόπου, χρόνου, τρόπου, έντασης και δέκτη.
Ο τηλεοπτικός δέκτης είναι ο απορροφητήρας του πάθους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου