Το επάγγελμα του μέλλοντος είναι η ανεργία
ν' ακούς ξανά Δημόσιο και να'χεις αλλεργία
η ζωή που πετά στο κενό στο διάστημα
χάθηκε η θέση σου και κόντυνες σ' ανάστημα
ανάθεμα τα κόμματα τα σάπια τα παπλώματα
φαντάσματα κυκλοφορούν οι πρασινοφρουροί
οι Ρέιντζερς, ο Μεϊμάρ τα ΜΟΠ και το Κατάρ
κατάρα μου αντάρα μου δεκάρα μου παπάρα μου
εγώ Ρωμιός γεννήθηκα και πένης θα πεθάνω
αγάπη μου θεσούλα μου πέταξες και σε χάνω
"Διαθέτουμε υπαλλήλους και αδέσποτους Γραικύλους
ξέμπαρκους κοπρίτες σκύλους"
που τραβάν Σκαραμαγκά
να σκαρώσουν μια μαγκιά
τους εμάζεψε ο Μπόγιας να τους πει ωραία λόγια
''σεις δεν φταίτε υπαλληλάκια κάντε αλλήλους σας φιλάκια
φταίει το κακό το ριζικό σας και γαμώ τον αρχηγό σας
που σας φύτεψε στ' αμπέλι κι ούτε τώρα που τον μέλει
σας καλάρεσε το μέλι
μα οι Γερμανοί ξανάρχονται κι ο Φούχτελ με τη χούφτα του
βαράει μια καλή
πιο καλή μοναξιά κι ελευθερία
μια αλλαξιά και βουρ στα θηρία
το κλίμα είναι εύκρατο κι η γραφειοκρατία
σάρωσε βάρκες και κουπιά δεν θα τη εύρεις πότε; πια''
μη μιλάς δεν είναι απαραίτητα μη μιλάς θα πάρεις τρία τέταρτα
τέταρτο χρόνο στη δουλειά κι έφαγα μια κατραπακιά
με τον Κατράκη αγκαλιά φεύγαμε για την Αραπιά
έτσι ονειρευόμουνα μ' έκλανες και ρευόμουνα
τώρα άντε διαθέσε με - κι εσύ πάρε και χέσε με
τον τράχηλο ο Έλληνας ποτέ δεν ξεκουράζει
και πάντα στο PCάκι του (καλή ώρα) αράζει
μην παίζεις το PCάκι σου κι ούτε και το πετσάκι σου
οι φίλοι είναι στα δύσκολα στα δίβουλα στα δύστυχα
''πάρε με (με) προσλαμβάνεις και σβήνω
πάρε με - κι έναν πούτσο σού δίνω''
εργασία και χαρά ανεργία και ουρά
τυχεράκια επίδομα σόδομα και γόμορα
πάρε γόμα σβήσε τα τα χρονάκια στο "σφαγείο"
κι όποιος κάτω στην Κορώνη είχε κάποτε ένα θείο
ένα θείο απ' το Σικάγο κάτω στον Περαία μα τον άγιο
ο άγιος κι ο διάβολος στην ίδια κούπα πίνουν
μα απ' την ψωλή τους χύνουν
τώρα τα δικαστήρια θα'ναι αποδυτήρια
πιο καλή μοναξιά με μια μόνο αλλαξιά
ξανθές γλυκές γαλανομάτες
πώς δεν τους ρίψατε τομάτες;
ποιο είν' το χέρι του τρελού που γράφει τέτοιους νόμους
πάμε σαν άλλοτε στο μπλοκ με εργάτες κι οικοδόμους
30 χρόνια φούρναρης με ψήνουνε στον φούρνο
αντίς να πουν ευχαριστώ με χύνουνε στο μούτρο
ο Μπούτρος Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι
αυτός τα φταίει όλα
πουτάνα Κόκα-Κόλα
κι αυτός ο Μπούτος ο ψηλός με το μεγάλο μπούτι
να κάνει μπαλαμούτι
με την Ορνέλα Μούτι
να κάνει μούτες τσαχπινιές επάνω στο σανίδι
να τρώει κανά γαμοσταυρίδι
στο σταυρό που σου κάνω ήμην ο καλός γραφιάς
που πατούσα αναστενάρης στις βελόνες στα καρφιά
κι ένας νόμος βρε τον πούστη με τυλίγει σε μια κόλλα
έχω μια μεγάλη τύχη μόνο που'ναι χοντροκώλα
Νικόλα Νικόλα γάμησέ τα όλα
μεγάλε οικονόμου της τάξης και του νόμου
ο νόμος είναι βία
αγχωμένη μαλακία
κάπου μπάζει κάπου βγάζει
και με βγάζει στο σφυρί
με κουλούρι και τυρί
περασμένα μεγαλεία με ρωσία και γαλλία
τώρα άντε διάθεσέ με - χέσε με κι αλεύρωσέ με
να σε βάλω στο τηγάνι μπας κι ο κώλος σου θα γιάνει
Γιάννη μου το κοντύλι σου θα γίνει το φυτίλι σου
κι αύριο στο Πολυτεχνείο θα'τρωγες το δείλι σου
δειλοί και άβουλοι αντάμα ξεροσφύρι δίχως ντάμα
ταμ ταμ γουστάρει τον Αράπη τον Λάσμε ταμ ταμ ταμ
γουστάρει το χασάπη τον Τόμσεν τον σκύλο ταμ ταμ ταμ
με πάσα επισημότητα η διαθεσιμότητα
προβλήθηκε στον Τύπο και έκλασε ένα ρύπο
απολελέ και τρελελέ και τώρα μούγκα ούτε ολέ
αλλά η τύχη με βολέ πού ξέρεις θα γυρίσει
σκύλος θα σε μυρίσει
θέση μου μην καταργηθείς
φρόντισε τώρα να ηγηθείς
της επαναφοράς μας
της δόλιας συμφοράς μας
είναι μαύρο και συμφέρει
αχ αλί το παρελθόν μας
στα χεράκια των εχθρών μας
μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
κι ήταν η βράκα σου μικρή
άντε τώρα διάθεσέ με - χέσε με και αγάπησέ με
είσαι μικρή και τριανταφυλλένια
δεν έχεις γένεια ούτε χτένια
έρχεται ο Αιδεσιμότατος
ο Διαθεσιμότατος
με πάσα επισημότητα
μα και με ματαιότητα
θα βγάλει έναν δεκάρικο
μικρό μου είσαι ζηλιάρικο
τα μάτια μου στα μάτια σου κι η νύχτα πάνωθέ μου
αχ να μην τέλειωνε ποτέ η θέση ετούτη Θε μου
αχ να μην ''τέλειωνε'' ποτέ η Μπέσυ ετούτη Θε ε ε μου
Πάρτε με καλέ κύριος που είμαι διαθέσιμη
αιντι μιρί φιγιαπεδο κι αιντι παε χέσι μι
παϊδάκια Ο ΒΛΑΧΟΣ
και ψαράκια Ο ΒΡΑΧΟΣ
βλάχο βλάχο τον γαμπρό μου
τον χαϊδεύω και πονώ
κι είναι το παράπονό μου
πότε Μάνα θα σε ιδώ ο ο
πότε Μάνα θα σε ιδώ...
(γαμώ τη μάνα τους, που λέει ο λόγος)
ν' ακούς ξανά Δημόσιο και να'χεις αλλεργία
η ζωή που πετά στο κενό στο διάστημα
χάθηκε η θέση σου και κόντυνες σ' ανάστημα
ανάθεμα τα κόμματα τα σάπια τα παπλώματα
φαντάσματα κυκλοφορούν οι πρασινοφρουροί
οι Ρέιντζερς, ο Μεϊμάρ τα ΜΟΠ και το Κατάρ
κατάρα μου αντάρα μου δεκάρα μου παπάρα μου
εγώ Ρωμιός γεννήθηκα και πένης θα πεθάνω
αγάπη μου θεσούλα μου πέταξες και σε χάνω
"Διαθέτουμε υπαλλήλους και αδέσποτους Γραικύλους
ξέμπαρκους κοπρίτες σκύλους"
που τραβάν Σκαραμαγκά
να σκαρώσουν μια μαγκιά
τους εμάζεψε ο Μπόγιας να τους πει ωραία λόγια
''σεις δεν φταίτε υπαλληλάκια κάντε αλλήλους σας φιλάκια
φταίει το κακό το ριζικό σας και γαμώ τον αρχηγό σας
που σας φύτεψε στ' αμπέλι κι ούτε τώρα που τον μέλει
σας καλάρεσε το μέλι
μα οι Γερμανοί ξανάρχονται κι ο Φούχτελ με τη χούφτα του
βαράει μια καλή
πιο καλή μοναξιά κι ελευθερία
μια αλλαξιά και βουρ στα θηρία
το κλίμα είναι εύκρατο κι η γραφειοκρατία
σάρωσε βάρκες και κουπιά δεν θα τη εύρεις πότε; πια''
μη μιλάς δεν είναι απαραίτητα μη μιλάς θα πάρεις τρία τέταρτα
τέταρτο χρόνο στη δουλειά κι έφαγα μια κατραπακιά
με τον Κατράκη αγκαλιά φεύγαμε για την Αραπιά
έτσι ονειρευόμουνα μ' έκλανες και ρευόμουνα
τώρα άντε διαθέσε με - κι εσύ πάρε και χέσε με
τον τράχηλο ο Έλληνας ποτέ δεν ξεκουράζει
και πάντα στο PCάκι του (καλή ώρα) αράζει
μην παίζεις το PCάκι σου κι ούτε και το πετσάκι σου
οι φίλοι είναι στα δύσκολα στα δίβουλα στα δύστυχα
''πάρε με (με) προσλαμβάνεις και σβήνω
πάρε με - κι έναν πούτσο σού δίνω''
εργασία και χαρά ανεργία και ουρά
τυχεράκια επίδομα σόδομα και γόμορα
πάρε γόμα σβήσε τα τα χρονάκια στο "σφαγείο"
κι όποιος κάτω στην Κορώνη είχε κάποτε ένα θείο
ένα θείο απ' το Σικάγο κάτω στον Περαία μα τον άγιο
ο άγιος κι ο διάβολος στην ίδια κούπα πίνουν
μα απ' την ψωλή τους χύνουν
τώρα τα δικαστήρια θα'ναι αποδυτήρια
πιο καλή μοναξιά με μια μόνο αλλαξιά
ξανθές γλυκές γαλανομάτες
πώς δεν τους ρίψατε τομάτες;
ποιο είν' το χέρι του τρελού που γράφει τέτοιους νόμους
πάμε σαν άλλοτε στο μπλοκ με εργάτες κι οικοδόμους
30 χρόνια φούρναρης με ψήνουνε στον φούρνο
αντίς να πουν ευχαριστώ με χύνουνε στο μούτρο
ο Μπούτρος Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι
αυτός τα φταίει όλα
πουτάνα Κόκα-Κόλα
κι αυτός ο Μπούτος ο ψηλός με το μεγάλο μπούτι
να κάνει μπαλαμούτι
με την Ορνέλα Μούτι
να κάνει μούτες τσαχπινιές επάνω στο σανίδι
να τρώει κανά γαμοσταυρίδι
στο σταυρό που σου κάνω ήμην ο καλός γραφιάς
που πατούσα αναστενάρης στις βελόνες στα καρφιά
κι ένας νόμος βρε τον πούστη με τυλίγει σε μια κόλλα
έχω μια μεγάλη τύχη μόνο που'ναι χοντροκώλα
Νικόλα Νικόλα γάμησέ τα όλα
μεγάλε οικονόμου της τάξης και του νόμου
ο νόμος είναι βία
αγχωμένη μαλακία
κάπου μπάζει κάπου βγάζει
και με βγάζει στο σφυρί
με κουλούρι και τυρί
περασμένα μεγαλεία με ρωσία και γαλλία
τώρα άντε διάθεσέ με - χέσε με κι αλεύρωσέ με
να σε βάλω στο τηγάνι μπας κι ο κώλος σου θα γιάνει
Γιάννη μου το κοντύλι σου θα γίνει το φυτίλι σου
κι αύριο στο Πολυτεχνείο θα'τρωγες το δείλι σου
δειλοί και άβουλοι αντάμα ξεροσφύρι δίχως ντάμα
ταμ ταμ γουστάρει τον Αράπη τον Λάσμε ταμ ταμ ταμ
γουστάρει το χασάπη τον Τόμσεν τον σκύλο ταμ ταμ ταμ
με πάσα επισημότητα η διαθεσιμότητα
προβλήθηκε στον Τύπο και έκλασε ένα ρύπο
απολελέ και τρελελέ και τώρα μούγκα ούτε ολέ
αλλά η τύχη με βολέ πού ξέρεις θα γυρίσει
σκύλος θα σε μυρίσει
θέση μου μην καταργηθείς
φρόντισε τώρα να ηγηθείς
της επαναφοράς μας
της δόλιας συμφοράς μας
είναι μαύρο και συμφέρει
αχ αλί το παρελθόν μας
στα χεράκια των εχθρών μας
μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
κι ήταν η βράκα σου μικρή
άντε τώρα διάθεσέ με - χέσε με και αγάπησέ με
είσαι μικρή και τριανταφυλλένια
δεν έχεις γένεια ούτε χτένια
έρχεται ο Αιδεσιμότατος
ο Διαθεσιμότατος
με πάσα επισημότητα
μα και με ματαιότητα
θα βγάλει έναν δεκάρικο
μικρό μου είσαι ζηλιάρικο
τα μάτια μου στα μάτια σου κι η νύχτα πάνωθέ μου
αχ να μην τέλειωνε ποτέ η θέση ετούτη Θε μου
αχ να μην ''τέλειωνε'' ποτέ η Μπέσυ ετούτη Θε ε ε μου
Πάρτε με καλέ κύριος που είμαι διαθέσιμη
αιντι μιρί φιγιαπεδο κι αιντι παε χέσι μι
παϊδάκια Ο ΒΛΑΧΟΣ
και ψαράκια Ο ΒΡΑΧΟΣ
βλάχο βλάχο τον γαμπρό μου
τον χαϊδεύω και πονώ
κι είναι το παράπονό μου
πότε Μάνα θα σε ιδώ ο ο
πότε Μάνα θα σε ιδώ...
(γαμώ τη μάνα τους, που λέει ο λόγος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου