To κάτω κεφάλι

(φωτογραφία από το www.tanea.gr )

Είμαι πλέον πολύ καχύποπτος όταν εκλέγεται σε θώκο όμορφη γυναίκα. Κάτι μου λέει ότι το σύστημα ήθελε να επιβραβεύσει πιο πολύ τη δοτή εκ της φύσεώς της καλλονή της (ας πούμε, καλλονή της) και της είπε ευγενικά ''πέρασε''. Κάτι μου λέει ότι είναι τόσο άσχημος ο κόσμος που μας περιβάλλει ώστε να επιτρέπουμε σε όμορφες και όμορφους ανεξαρτήτως ευφυϊας να πιάνουν θέση. Αλλά πώς εξηγείται αυτό υποσυνείδητα; Μπας και το σύστημα δεν έχει ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του επιθυμίες και θεωρεί ότι γειτνιάζοντας με το κάλλος, ε, πού θα πάει, μπορεί και να συμβεί... Με τον νόμο των πιθανοτήτων, ναι, μπορεί και να του κάτσει. Από την άλλη, έχετε δει πώς κολακεύονται οι άνδρες όταν κυκλοφορούν με όμορφη γυναίκα κι ας μην την πηδάνε, μόνο να τους βλέπουνε οι άλλοι και να σκάνε. Θέλουν τη γλάστρα τους κι ας μην την ποτίζουνε οι ίδιοι. Κάτι σαν μαρκάρισμα αισθήσεων, κι ας μένει ο φούρνος σβηστός. Τελικά το κάτω κεφάλι κάνει μεγάλο κουμάντο στα της πολιτικής. Είναι όμως πάντα οι όμορφες ανόητες; Δεν μπορεί να το πει κανείς αυτό. Ενδεχομένως να κατέχουν τον ιδεώδη συνδυασμό: και ευφυϊα και καλλονή, λέμε τώρα. Αλλά σε κάθε περίπτωση η όμορφη γυναίκα πρέπει να διατηρήσει περίπου ακέραια την καλή εικόνα της, που σημαίνει ότι θα αφιερώσει κάποιον χρόνο και χρήμα της αποστολής της στο φτιάξιμο της καλής αυτής εικόνας. Είναι νέα, γλυκούλα, και όλο κοιτιέται στον καθρέπτη για να δει αν το μαλλί είναι στρωμένο όπως θα ήθελε. Συναισθηματικά επιδρά με το κάλλος της. Λέμε τώρα, διότι υπάρχουν κι εκείνοι που δεν θα την πηδήξουν ποτέ και θέλουν να την ταπεινώσουν παραδειγματικά, να τη δούνε κουρέλι, να κλαίει και να οδύρεται. Τελικά αν ρωτήσετε τους δεξιούς ψηφοφόρους ''γιατί ψηφίσατε Όλγα;'' ίσως τους φέρετε σε αμηχανία. Άραγε θα παραδεχτούν ότι η κρυφή τους φαντασίωση τούς οδήγησε στην επιλογή της; Κάποιοι θα το κρύψουν από ντροπή και θα πουν ''μα είναι κόρη Κεφαλογιάννη''. Αλλά το κάτω κεφάλι του Γιάννη άλλα σκέφτεται και δεν τα ξεφουρνίζει.

Τέλος πάντων, μακρά εισαγωγή για να πούμε κάτι γνωστό: ο φόρος στο σουβλάκι, είπε η Όλγα, θα πάει στο 13% (τι καλά!).

Θα τρως σουβλάκι φθηνότερο, θα λιγδώνεσαι σα βλάκας και μένοντας με αυτό το γνωστό ανικανοποίητο του καταναλωτή, θα φαντάζεσαι ότι θα ρεύεσαι μέσα στα χείλη της Όλγας (τα πάνω). Τι ωραία φαντασίωση για άνδρες της Δεξιάς, της λαϊκής μπανανίας.

Πάντως, η Όλγα δεν θα γίνει ποτέ ξανθιά.

Κι έτσι μιλώντας στο Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο δεν θα τραβήξει κανέναν Άρθουρ Μίλερ ή κανέναν πορνόγερο εκδότη τύπου Χέφνερ για να την κάνει εξώφυλλο σε προκλητικές πόζες.

Αν και εδώ που τα λέμε, πώς πουλάς, ρε κύριε, ελληνικό τουρισμό;

Μόνο με τα σώβρακα του Παπακαλιάτη; Ε, όχι, αν δεν βάλεις Αφροδίτες μπρος στα μάτια των ξελιγωμένων Ευρωπαίων, της συνταξιουχικής προνομιούχου κάστας που θα κάνει απόβαση για ρίαλ εστέιτ και σεξ παρά θιν'αλός στις Ελληνικές Κυκλάδες, δεν πρέπει να περιμένεις μόνους τους τους δείκτες να ξεκολλήσουν.

Ο τουρισμός είναι φαντασίωση, είναι αφέλεια, είναι ψευδαίσθηση, είναι ''γυναίκα''. Το κατωκέφαλο των ανδρών γνωρίζει καλά από τέτοια. Αλλά κι ο Ελύτης είδατε πόσο ωραία αναδεικνύει τη θηλυκή ταυτότητα των νησιών μας, σαν να είναι playmates που ποζάρουν πίσω από δίχτυ που σκίζει ο καυτός ήλιος.

Μπορεί η Γκερέκου να είναι πια ''πεθαμένη'' και η Βάνα να μοιάζει γιαγιά, μπορεί η Πιπιλή να ψευδίζει απωθώντας και η Δαμανάκη να σε κάνει να γελάς με τον παραπονιάρικο επιτονισμό της, ωστόσο εδώ υπάρχει μια Όλγα, ολαλα..., που πρέπει να γίνει το εθνικό μας σύμβολο, να πουλιέται σαν τσολιάς στα περίπτερα της Βουλής.

Να πάει να ψυχαγωγήσει τον στόλο, λέει μια φωνή.

Θα κάνει τους γείτονες ''στρατηγούς'' να καταπίνουν το σάλιο τους, λέει μια άλλη.

Αυτή είναι η Ανάπτυξη, λέει μια τρίτη.

Τι να πω λοιπόν κι εγώ ύστερα από αυτά; Απλώς ότι θέλω τη Μις Ελληνικός Τουρισμός κάπως πιο... επιθετική, προκλητική και... ξαναμμένη.

(Ο λαός εξάλλου το λέει εύστοχα: αν δεν ''βρέξεις'' κώλο, ''ψάρι'' δεν τρως.)