27-12-2012.
Σχολιάζω απόψε (βλ. ΣΧ.) με ολίγο χιούμορ μια καταχωρισμένη συνέντευξη γνωστής εκδότριας στο book bar. Με τους εκδότες αν τους γνωρίζει καλά μπορεί να γελάει κανείς με την καρδιά του. Αφού οι ίδιοι προκάλεσαν την κρίση τώρα έρχονται και ζητιανεύουν αναγνώστες. Διήγημα μπορείς; όχι, όχι, δοκίμιο μπορείς; όχι, όχι, κ.λπ. Η εκδίκηση του πουλημένου αναγνώστη.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΠΗΓΗ ΤΟ ΒΟΟΚ ΒAR.
Η εξωπραγματική αύξηση του αριθμού των εκδοτών (ΣΧ.: παιδιά, γίναμε πολλές εδώ μέσα…),
ο τεράστιος αριθμός εκδιδόμενων βιβλίων (ΣΧ.: τα είχα όλα μια φορά κι ήθελα παραπάνω…) και η απουσία κρατικών υποδομών επισημαίνονται από την εκδότρια της Εστίας κυρία Εύα Καραϊτίδη ώς οι κυριότερες και θα λέγαμε “συστημικές” αιτίες της εκδοτικής κρίσης.
Σύμφωνα με την κυρία Καραϊτίδη, οι εκδόσεις της Εστίας, ένας από τους πιο αξιοσέβαστους και μακροβιότερους εκδοτικούς οίκους στην Ελλάδα (ΣΧ.: σεβασμό στον παππού), αφού η ιστορία του ξεκινά από το 1885, αντιμετωπίζουν στους καιρούς της κρίσης μείωση του ετήσιου τζίρου στο 20% .
Η εκδότρια της Εστίας μιλά για την παράδοξη πλαστή ευφορία που προηγήθηκε της εκδοτικής κρίσης, κάτι που θα λέγαμε ότι έχει συμβεί σε όλους τους τομείς της οικονομίας και επισημαίνει εύστοχα εκείνη την ομαδική ψευδαίσθηση εκσυγχρονισμού στο χώρο του βιβλίου, που λίγο πολύ θυμόμαστε όλοι…
Μιλά επίσης για τη σημερινή ένταση του ανταγωνισμού μεταξύ των εκδοτών (ΣΧ.: παιδιά, γίναμε πολλές εδώ μέσα… κι ας μη μαλλιοτραβιόμαστε), αλλά και για πολλά “αδιαφανή παιχνίδια” που παίζονται κάτω από το τραπέζι (ΣΧ.: πάνω από το τραπέζι τα γραφτά / κάτω απ’ το τραπέζι τα καυτά...).
Οι απαντήσεις της κυρίας Εύας Καραϊτίδη στις ερωτήσεις του Book Bar έχουν ως εξής:
Ποιά χρονιά θα εντοπίζατε ως αφετηρία της κρίσης στο χώρο των εκδόσεων;
To 2006 ή το 2007 θυμάμαι ότι εμφανίστηκαν οι πρώτες δυσλειτουργίες στην αγορά του βιβλίου. Ήταν παράξενο, μετά από την ευφορική κατάσταση που είχε προηγηθεί, και που ήταν μέρος μιας ομαδικής ψευδαίσθησης εκσυγχρονισμού στον χώρο του βιβλίου (ΣΧ.: βιβλία με μεταξένιες φούντες και ράχες από σατέν).
Ασφαλώς δεν απαξιώνω τις μεγάλες προσπάθειες, ούτε τη βελτίωση στους τρόπους παραγωγής και διάθεσης του βιβλίου: είναι ευτύχημα ότι η εκδοτική παραγωγή στην Ελλάδα και αρκετά βιβλιοπωλεία είναι υψηλού επιπέδου (ΣΧ.: έχουν και πορνό βιβλία / σε βεσέ πολυτελεία[ς]).
Όμως η εξωπραγματική αύξηση του αριθμού των εκδοτών (ΣΧ.: παιδιά, γίναμε πολλές εδώ μέσα…) αναλογικά με το αναγνωστικό κοινό (ΣΧ.: οι εκδότες έχουν σπέρμα και οι αναγνώστες τέρμα), ο τεράστιος αριθμός των εκδιδόμενων τίτλων (ΣΧ.: αυτό το ''εκδιδόμενων'' σε πάει στην εκδοτική τούμπα – αλλά και τρούμπα άμα λάχει) και, κυρίως, η απουσία κρατικών υποδομών και οι δικές μας μονίμως ανώριμες και εγωκεντρικές νοοτροπίες (ΣΧ.: οπς, ιδού και ολίγη αυτοκριτική, εύγε) μάς οδήγησαν σε αποτελέσματα πολύ λιγότερο φανταχτερά από τις προσδοκίες.
Ποιες θεωρείτε πως είναι οι κυριότερες αιτίες της εκδοτικής ύφεσης;
Θα έλεγα ότι τα δομικά αίτια της κρίσης υπήρξαν η αύξηση του αριθμού των εκδοτικών οίκων σε συνδυασμό με το μεγάλο αριθμό εκδιδόμενων βιβλίων (ΣΧ.: το ξανάπες πάνω κάτω). Ως προς τη σημερινή κρίση, αιτίες είναι η οικονομική δυσπραγία του κοινού με αποτέλεσμα τη μείωση των πωλήσεων, η αδυναμία των βιβλιοπωλείων να καταβάλουν τα οφειλόμενα στους εκδότες, τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν με τις εταιρείες διανομής και το κλείσιμο πολλών βιβλιοπωλείων.
Θα μπορούσατε να προσδιορίσετε σε ποια ποσοστά επί τοις % έχουν μειωθεί τα έσοδά σας από την εποχή που ξεκίνησε η κρίση;
Τα τρία τελευταία χρόνια ο τζίρος μας μειώνεται 20 % ετησίως.
Θεωρείτε ότι στη σημερινή συγκυρία ο ανταγωνισμός των εκδοτικών οίκων έχει γίνει πιο σκληρός;
Πιο σκληρός με την καλή έννοια, δηλαδή προσέχουμε περισσότερο όλοι μας τι εκδίδουμε. Αλλά και με την κακή, καθώς πολλά παιχνίδια αδιαφανή παίζονται κάτω από το τραπέζι. (ΣΧ.: μήπως τελικά κρίση είναι οι ίδιοι οι εκδότες;)
Έχετε παρατηρήσει κάποια αλλαγή στις αναγνωστικές προτιμήσεις του κοινού ως προς τη θεματολογία των βιβλίων; Αν ναι, προς ποια κατεύθυνση;
Σε βιβλία που ασχολούνται με τη θεματική της κρίσης, με οικονομικά ή πολιτικά θέματα. (ΣΧ.: έχει κρίση και γι’αυτό εκδίδω κρίση αλλά, κλαψ, η κρίση μεγαλώνει… τυχαίο; δεν νομίζω)
Η μεγαλύτερη προσφορά σε πολιτικά βιβλία βρίσκει ανταπόκριση ή το κοινό προτιμά βιβλία μυθοπλασίας ή χιουμοριστικά για να “αποδράσει” από τη δυσάρεστη πραγματικότητα;
Και τα δυο ισχύουν. Μόνο που τα βιβλία μυθοπλασίας δεν μπαίνουν όλα στο ίδιο κοφίνι. Κάποιοι επιλέγουν την απόδραση με αγχολυτικού τύπου μυθιστορήματα (ΣΧ.: μα τέτοια ανόητα τούβλα ως τούβλα αντί να σε ξεαγχώνουν σε αγχώνουν περισσότερο καθώς μετράς τις σελίδες και τα τούβλα δεν τελειώνουν) και κάποιοι άλλοι με μυθιστορήματα εμβάθυνσης και αυτεπίγνωσης (ΣΧ.: πιάνουνε πάτο της ψυχής). Προσωπικά εμπιστεύομαι τη μυθοπλασία της δεύτερης κατηγορίας (ΣΧ.: μόνο που μπορεί να είναι... δεύτερης κατηγορίας).
Σε ποια κατεύθυνση κινούνται οι ενέργειές σας για την αντιμετώπιση της κρίσης; Αυστηρότερες επιλογές στους τίτλους και περιορισμός της βιβλιοπαραγωγής; Μείωση προσωπικού;
Σε όλες αυτές τις κατευθύνσεις, επίσης σε περικοπές κάθε είδους (ΣΧ.: θα μπορούσε όλους εκείνους που απολύονται να τους αναγκάσει να γίνουν τακτικοί αναγνώστες, διαφημιστές του οίκου και εικονικοί θαμώνες του βιβλιοπωλείου, κάτι σαν τους παρισταμένους γύρω από τον παπατζή του ΡΕΞ δηλαδή). Η βιβλιοπαραγωγή μας δεν ήταν ποτέ τεράστια για λόγους αρχής (ΣΧ.: το 1885 υπήρχαν πραγματικώς πολύ λίγα βιβλία), οπότε και η μείωσή της είναι μικρή.
Έχετε ξεκινήσει νέας μορφής πρωτοβουλίες για την προώθηση των βιβλίων και την προσέγγιση του κοινού; Ποιες είναι αυτές; Μείωση των τιμών; Bazaar βιβλίων με χαμηλές τιμές; Δωροθεσίες μέσω ΜΜΕ και διαδικτύου; Εκδηλώσεις- παρουσιάσεις;
Όλα όσα αναφέρετε ισχύουν. (ΣΧ.: οι πονηρές αλεπούδες απ’ τα παζάρια πιάνονται)
Το e-book προσφέρει μια εναλλακτική πρόταση στην εποχή της κρίσης για την Ελλάδα;
Ασφαλώς. Προς το παρόν είναι στα σπάργανα, όλα όμως δείχνουν ότι θα εκτοξευθεί. (ΣΧ.: το’ χουν βάλει όμως κι αυτό οι αναγνώστες στην [ε]μπούκα του κανονιού)
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΠΗΓΗ ΤΟ ΒΟΟΚ ΒAR,
το οποίο ευχαριστούμε για το κέρασμα.
Σχολιάζω απόψε (βλ. ΣΧ.) με ολίγο χιούμορ μια καταχωρισμένη συνέντευξη γνωστής εκδότριας στο book bar. Με τους εκδότες αν τους γνωρίζει καλά μπορεί να γελάει κανείς με την καρδιά του. Αφού οι ίδιοι προκάλεσαν την κρίση τώρα έρχονται και ζητιανεύουν αναγνώστες. Διήγημα μπορείς; όχι, όχι, δοκίμιο μπορείς; όχι, όχι, κ.λπ. Η εκδίκηση του πουλημένου αναγνώστη.
Τι ωραία που'ταν παλιά, το χιλιαεννιακόσια,
και δεν το λέω γι' αστεία, υπήρχε κι η Εστία...
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΠΗΓΗ ΤΟ ΒΟΟΚ ΒAR.
ΤΙΤΛΟΣ: "Υπήρξε μια ομαδική ψευδαίσθηση εκσυγχρονισμού στο χώρο του βιβλίου"
Οι απαντήσεις της κυρίας Εύας Καραϊτίδη στις ερωτήσεις του Book Bar έχουν ως εξής:
Ποιά χρονιά θα εντοπίζατε ως αφετηρία της κρίσης στο χώρο των εκδόσεων;
To 2006 ή το 2007 θυμάμαι ότι εμφανίστηκαν οι πρώτες δυσλειτουργίες στην αγορά του βιβλίου. Ήταν παράξενο, μετά από την ευφορική κατάσταση που είχε προηγηθεί, και που ήταν μέρος μιας ομαδικής ψευδαίσθησης εκσυγχρονισμού στον χώρο του βιβλίου (ΣΧ.: βιβλία με μεταξένιες φούντες και ράχες από σατέν).
Ασφαλώς δεν απαξιώνω τις μεγάλες προσπάθειες, ούτε τη βελτίωση στους τρόπους παραγωγής και διάθεσης του βιβλίου: είναι ευτύχημα ότι η εκδοτική παραγωγή στην Ελλάδα και αρκετά βιβλιοπωλεία είναι υψηλού επιπέδου (ΣΧ.: έχουν και πορνό βιβλία / σε βεσέ πολυτελεία[ς]).
Όμως η εξωπραγματική αύξηση του αριθμού των εκδοτών (ΣΧ.: παιδιά, γίναμε πολλές εδώ μέσα…) αναλογικά με το αναγνωστικό κοινό (ΣΧ.: οι εκδότες έχουν σπέρμα και οι αναγνώστες τέρμα), ο τεράστιος αριθμός των εκδιδόμενων τίτλων (ΣΧ.: αυτό το ''εκδιδόμενων'' σε πάει στην εκδοτική τούμπα – αλλά και τρούμπα άμα λάχει) και, κυρίως, η απουσία κρατικών υποδομών και οι δικές μας μονίμως ανώριμες και εγωκεντρικές νοοτροπίες (ΣΧ.: οπς, ιδού και ολίγη αυτοκριτική, εύγε) μάς οδήγησαν σε αποτελέσματα πολύ λιγότερο φανταχτερά από τις προσδοκίες.
Ποιες θεωρείτε πως είναι οι κυριότερες αιτίες της εκδοτικής ύφεσης;
Θα έλεγα ότι τα δομικά αίτια της κρίσης υπήρξαν η αύξηση του αριθμού των εκδοτικών οίκων σε συνδυασμό με το μεγάλο αριθμό εκδιδόμενων βιβλίων (ΣΧ.: το ξανάπες πάνω κάτω). Ως προς τη σημερινή κρίση, αιτίες είναι η οικονομική δυσπραγία του κοινού με αποτέλεσμα τη μείωση των πωλήσεων, η αδυναμία των βιβλιοπωλείων να καταβάλουν τα οφειλόμενα στους εκδότες, τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν με τις εταιρείες διανομής και το κλείσιμο πολλών βιβλιοπωλείων.
Θα μπορούσατε να προσδιορίσετε σε ποια ποσοστά επί τοις % έχουν μειωθεί τα έσοδά σας από την εποχή που ξεκίνησε η κρίση;
Τα τρία τελευταία χρόνια ο τζίρος μας μειώνεται 20 % ετησίως.
Θεωρείτε ότι στη σημερινή συγκυρία ο ανταγωνισμός των εκδοτικών οίκων έχει γίνει πιο σκληρός;
Πιο σκληρός με την καλή έννοια, δηλαδή προσέχουμε περισσότερο όλοι μας τι εκδίδουμε. Αλλά και με την κακή, καθώς πολλά παιχνίδια αδιαφανή παίζονται κάτω από το τραπέζι. (ΣΧ.: μήπως τελικά κρίση είναι οι ίδιοι οι εκδότες;)
Έχετε παρατηρήσει κάποια αλλαγή στις αναγνωστικές προτιμήσεις του κοινού ως προς τη θεματολογία των βιβλίων; Αν ναι, προς ποια κατεύθυνση;
Σε βιβλία που ασχολούνται με τη θεματική της κρίσης, με οικονομικά ή πολιτικά θέματα. (ΣΧ.: έχει κρίση και γι’αυτό εκδίδω κρίση αλλά, κλαψ, η κρίση μεγαλώνει… τυχαίο; δεν νομίζω)
Η μεγαλύτερη προσφορά σε πολιτικά βιβλία βρίσκει ανταπόκριση ή το κοινό προτιμά βιβλία μυθοπλασίας ή χιουμοριστικά για να “αποδράσει” από τη δυσάρεστη πραγματικότητα;
Και τα δυο ισχύουν. Μόνο που τα βιβλία μυθοπλασίας δεν μπαίνουν όλα στο ίδιο κοφίνι. Κάποιοι επιλέγουν την απόδραση με αγχολυτικού τύπου μυθιστορήματα (ΣΧ.: μα τέτοια ανόητα τούβλα ως τούβλα αντί να σε ξεαγχώνουν σε αγχώνουν περισσότερο καθώς μετράς τις σελίδες και τα τούβλα δεν τελειώνουν) και κάποιοι άλλοι με μυθιστορήματα εμβάθυνσης και αυτεπίγνωσης (ΣΧ.: πιάνουνε πάτο της ψυχής). Προσωπικά εμπιστεύομαι τη μυθοπλασία της δεύτερης κατηγορίας (ΣΧ.: μόνο που μπορεί να είναι... δεύτερης κατηγορίας).
Σε ποια κατεύθυνση κινούνται οι ενέργειές σας για την αντιμετώπιση της κρίσης; Αυστηρότερες επιλογές στους τίτλους και περιορισμός της βιβλιοπαραγωγής; Μείωση προσωπικού;
Σε όλες αυτές τις κατευθύνσεις, επίσης σε περικοπές κάθε είδους (ΣΧ.: θα μπορούσε όλους εκείνους που απολύονται να τους αναγκάσει να γίνουν τακτικοί αναγνώστες, διαφημιστές του οίκου και εικονικοί θαμώνες του βιβλιοπωλείου, κάτι σαν τους παρισταμένους γύρω από τον παπατζή του ΡΕΞ δηλαδή). Η βιβλιοπαραγωγή μας δεν ήταν ποτέ τεράστια για λόγους αρχής (ΣΧ.: το 1885 υπήρχαν πραγματικώς πολύ λίγα βιβλία), οπότε και η μείωσή της είναι μικρή.
Έχετε ξεκινήσει νέας μορφής πρωτοβουλίες για την προώθηση των βιβλίων και την προσέγγιση του κοινού; Ποιες είναι αυτές; Μείωση των τιμών; Bazaar βιβλίων με χαμηλές τιμές; Δωροθεσίες μέσω ΜΜΕ και διαδικτύου; Εκδηλώσεις- παρουσιάσεις;
Όλα όσα αναφέρετε ισχύουν. (ΣΧ.: οι πονηρές αλεπούδες απ’ τα παζάρια πιάνονται)
Το e-book προσφέρει μια εναλλακτική πρόταση στην εποχή της κρίσης για την Ελλάδα;
Ασφαλώς. Προς το παρόν είναι στα σπάργανα, όλα όμως δείχνουν ότι θα εκτοξευθεί. (ΣΧ.: το’ χουν βάλει όμως κι αυτό οι αναγνώστες στην [ε]μπούκα του κανονιού)
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΠΗΓΗ ΤΟ ΒΟΟΚ ΒAR,
το οποίο ευχαριστούμε για το κέρασμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου