Σε παραδέχομαι, ρε μάγκα!

Όλοι σας θα το λέγατε πως ΄΄για να σωθεί η ελληνική οικονομία πρέπει όλοι μας να συμβάλλουμε, με την καθημερινή μας στάση και συμπεριφορά΄΄ και πως ΄΄η νοοοτροπία: βρε δε γαμιέται; ας τα πληρώσει το κράτος, αφού δεν πληρώνω εγώ, τι με νοιάζει;΄΄ είναι καταστροφική. Βέβαια ας μην ξεχνάμε ότι ο εγχώριος κομματισμός έχει θεμελιώσει τέτοια ανακλαστικά. Η κομματική διοίκηση χαντάκωσε καριέρες, έπληξε ζωές, ανατίναξε οικογένειες. Ακόμη πολλοί θυμούνται μαυραγορίτες, δοσίλογους, ΄΄πατριώτες΄΄, Εμφύλιο, παρακρατικούς, Δεξιούς και Αριστερούς τραμπούκους, Απριλιανούς, στρατιωτικούς-καθάρματα, πολιτικούς-τυχοδιώκτες, γιατρούς-φονιάδες, εφοριακούς-εισπράκτορες, καθηγητές-φασίστες κ.λπ. Με τέτοιες μνήμες και εμπειρίες, άντε μετά να πεις στον άλλον ΄΄πέτα τα χαρτιά στον κάδο της ανακύκλωσης, μην κλέβεις φόρο, άλλαξε λάμπες για εξοικονόμηση ενέργειας, να περιμένεις στη σειρά σου, μην επισκέπτεσαι πολιτικά γραφεία για διάφορες εξυπηρετήσεις, να σέβεσαι γραφειοκράτες και διπλωμάτες, να αγαπάς τους βαθμοφόρους, μην καις το δάσος, κάνε άσκηση και πρόληψη για να μην επιβαρύνεις το εθνικό σύστημα υγείας πιάνοντας θέση σε δημόσιο νοσοκομείο, χάρισε τα βιβλία της τάξης σου στους μαθητές της επόμενης φουρνιάς, πρόσφερε στους πένητες τα ολιγοφορεμένα μπλουζάκια σου κ.λπ.΄΄ Το ανακλαστικό είναι το εξής: Μου το λέει το κρατικό μέτρο. Μου το λέει ο Χ Υπουργός. Και ποιος είναι αυτός ρε; Έχει φυλάξει Θερμοπύλας; Εεε; Ή μήπως δεν υπηρέτησε ποτέ στον ελληνικό στρατό; Ή μήπως διαθέτει 45 οροφοδιαμερίσματα; Και τι έκανε στην τελική αυτός για μένα, ώστε κι εγώ να δεχτώ το μέτρο του; Με τη μέθοδο της προσωποποίησης, Κράτος ή Πατρίδα είναι ο βλάχος ρητορίσκος του Κοινοβουλίου, ο αγράμματος πολιτικός που δεν εμπνέει, ο φοβισμένος υπάλληλος που αντί να παίρνει πάνω του και να ρυθμίζει μιαν υπόθεση, κρύβεται πίσω από εσωτερικούς κανόνες και από την άδεια της μαμάς του-του προϊσταμένου του δηλαδή. Με την προσωποποίηση, εάν το πρόσωπο το συμπαθούμε, κάτι κάνουμε - εάν το πρόσωπο το αντιπαθούμε, του πάμε κόντρα. Κι έτσι πάει όλο το σύστημα, περίπατο. Δηλαδή η πρόοδος στην Ελλάδα είναι ένα ρήμα : ΄΄Παραδέχτηκα΄΄. (Μόνον αν παραδεχτείς κάποιον, σε πείθει και τον ακολουθείς σαν σκυλάκι. Πρέπει να σε εμπνεύσει σαν τον Ρεχάγκελ, να φέρνει επιτυχίες, να προκαλεί συλλογικό ενθουσιασμό. Οι πολίτες γίνονται φαν κλαμπ και η πολιτική ποδόσφαιρο - γι' αυτό και ο Ανατολάκης... Εμπρός, Ανατολάκη, φέρε άνοιξη κι ανατολή! ) από το ιστολόγιο του Σχολιαστή, http://osholiastis.blogspot.com/2009_05_01_archive.html