ανωνύμου γραφέως

Θα μπορούσε νά' ταν ένα σχέδιο θεατρικού κοστουμιού, π.χ. του Νίκου Πετρόπουλου.

 

Θα μπορούσε νά' ταν μια πρόχειρη αρχαιολατρική απεικόνιση με πρότυπο τον Μ. Αλέξανδρο και παραπομπή στο ηρωικό ιδεώδες.

 

Κι όμως...

Ήταν ένα αδέσποτο πρόχειρο και παρ' όλα αυτά υπέροχο σκίτσο, που ένας άγνωστος πελάτης (στην ΕΤΕ της οδού Σταδίου) παράτησε σε ένα γυάλινο τραπέζι, όταν έληξε η περίοδος της αναμονής του.

 

Και το ερώτημα τίθεται ως εξής: γιατί η στροφή στα κλασικά ή ελληνιστικά; Μήπως η επίδραση των κιονοκράνων και της αρχιτεκτονικής του κτηρίου; Ή ψάχνοντας στα παλιά έναν ηγέτη για το σήμερα;

 

(Η απάντηση κρύβεται στο υποσυνείδητο, δηλαδή στο άβατο, αυτού του αγνώστου. Τα μυστήρια της ψυχής...)