τηλεσυμπτώσεις

20-10-2009   Με το άνοιγμα της οθόνης σήμερα στις 7.30 π.μ. ΄΄πέφτω΄΄ πάνω σε ένα από τα γνωστά ντοκιμαντέρ της ΕΤ1: παλαιά παραγωγή, με κάποιο βαθμό θολούρας τα τηλεοπτικά χρώματα, αμέσως πείθεσαι ότι γυρνάς πίσω μέσα από τη διόπτρα της κάμερας. Η φωνή του αφηγητή σε μεταφέρει σε παλαιόν ειδύλλιο της ελληνικής ενδοχώρας. Η κάμερα γυρίζει αργά και εισχωρεί σε γκρεμούς και πλαγιές, αθάνατα δέντρα και χαράδρες. Είναι η γη που στέφει τον ποταμό Νέστο, μαθαίνουμε, όπου κατά τον αφηγητή βρίσκουν καταφύγιο ζώα και πουλιά από τα πιο πολύτιμα και δυσεύρετα της ελληνικής επικράτειας. Ο αργός τρόπος και η πίεση του χρόνου σε στρέφουν αλλού.   Προσπερνώντας 1-2 σταθμούς, συμβαίνει η σύμπτωση: ΄΄πέφτεις΄΄ πάνω σε βαρυσήμαντο τίτλο μοντέρνου καναλιού, με τη γνωστή διαύγεια της τηλεοπτικής κάμερας, με τα χρώματα απότομα και άκρως ρεαλιστικά. Η φωνή του ανταποκριτή πέφτει σαν ριπή ανακριτή ή δικαστή, με εξαχθέντα τα συμπεράσματα της αληθείας και τα πραγματικά περιστατικά. Ο χώρος είναι ο οικείος και ο σημερινός, που καμία τάση νοσταλγίας δεν ξυπνά. Ο τίτλος λοιπόν ήταν: ΕΠΙΚΗΡΥΞΑΝ ΛΑΘΡΟΚΥΝΗΓΟ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΣΠΑΝΙΟ ΨΑΡΑΕΤΟ και από κάτω ο γεωγραφικός προσδιορισμός: Δέλτα Έβρου - απευθείας.   Το γεγονός ότι το πέρασμα από τη μία πραγματικότητα στην άλλη συνέβη μέσα σε διάρκεια 1-2΄ γιγαντώνει το αίσθημα της εκπλήξεως και της συμπτώσεως. Οι 2 πραγματικότητες γίνονται σαν βρεγμένη κόλλα εφημερίδας όπου τα μπροστινά παντρεύονται με τα οπίσθια τυπογραφικά στοιχεία.   Ξαφνικά νιώθεις πως σβήνει η μηχανή του Νου και βρίσκεσαι στο Άχρονο, ούτε στο τώρα ούτε στο χθες - μάλλον σε μια ονειρική περιοχή του εσωτερικού χρόνου όπου το χθες φέρεται ιδανικά στο παρόν, σβήνοντας στιγμιαία την πίκρα της αλλαγής και βάφοντας από πάνω την επιθυμία.   (Ίσως το έχετε νιώσει και σεις.)