24/3/11

24 Μαρτίου 2011

24.3.2011


Υπάρχουν οι άσημοι, αλλά και οι διάσημοι. Υπάρχουν και οι επίσημοι, άλλοι εκ των οποίων είναι νυν άσημοι κι άλλοι διάσημοι. Κι άλλοι εκ των οποίων ασήμων θα γίνουν κάποτε, εκ τυχαίας τινός ανακαλύψεως, διάσημοι, ενώ άλλοι εκ των οποίων διασήμων θα προσγειωθούν, ειδικώς μετά θάνατον, στο πεδίον των ασήμων. Το αυτό ισχύει διά τους στρατιώτας, τους ήρωας, τους ευεργέτας. Πάντως, οι ξύλινες καρέκλες της εξέδρας αντέχουν τα οπίσθια αμφοτέρων, άσημα και διάσημα, ασήμων και διασήμων. Μεταξύ δε των εν αφελεία παρελαυνόντων και ασήμων μαθητών, κρύβονται οι διάσημοι άνδρες/γυναίκες του μέλλοντος. Τους/τις φανταζόμαστε να κάθηνται επί βελούδινου θώκου, χρυσοκεντημένου θρόνου ή επί λεπτουργικά υφασμένης πολυθρόνας και να παρακολουθούν ελεγκτικά τα νέα μειράκια των μεθεπομένων γενεών. Αυτός δε που παρακολουθεί μια παρέλαση από θέση επισήμου μπορεί να στοχάζεται όλον τον βίον του, και ειδικώς πώς από άσημος έγινε επίσημος και πώς μίαν ωραία πρωία του κόσμου ίσως ξαναγυρίσει στο πεδίο των ασήμων.

Στοχασμός θαν-άσιμος.

Π.Χ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: