Μια συνέντευξη με την Ελένη Σικελιανός
"η απελευθέρωση από τον ίδιο τον εαυτό μας είναι ο τρόπος της αντίληψής μας"
--Christopher Dewdney
"Ο ρυθμός του κόσμου ... από την εμφάνιση του ανθρώπινου όντος και εξής, έχει
εμποτίσει την ανθρωπότητα με την ασυνείδητη πεποίθηση ότι το να συμμαχείς με τον ήλιο είναι θετικό, ενώ το να του εναντιώνεσαι είναι αρνητικό, ότι η μια κατεύθυνση εκφράζει την τάξη, ενώ η άλλη την αταξία. Σταματήσαμε εδώ και πολλά πολλά χρόνια να δείχνουμε σεβασμό προς τον ήλιο και χάσαμε τη συνήθεια να συνδέουμε τα σημεία του ορίζοντα με ιδιότητες θαυμαστές, χρώματα και αρετές."
--Claude Levi-Strauss
[...] ...η ποιήτρια σε ορισμένα της ποιήματα στέκεται στο επίκεντρο διαφόρων σοβαρών γεω-πολιτικών θεμάτων. Η έμφαση εδώ δίνεται στο Εγώ και στη μνήμη, στην εύρεση των κατάλληλων λέξεων, στις κοινωνικές δυνάμεις, και γίνεται φανερό πως ως ένα συγκεκριμένο επίπεδο η Σικελιανός είναι μια πολιτική ποιήτρια που εξετάζει τις δυνάμεις αυτές στην προσπάθειά τους για ''κοινωνικοποίηση'', όπου ο όρος ''κοινωνικοποίηση'' μπορεί να λέγεται με τη σημασία της τοποθέτησης υπό τον έλεγχο και την κατοχή μιας κυβέρνησης ή μιας ομάδας - ή με τη σημασία της απόκτησης συντροφιάς και της δημιουργίας κοινωνίας με τους άλλους. Σε αυτές τις δυνάμεις αντιστέκονται πράγματα που τους αξίζει τιμή: τα ζώα, τα φυτά, το διάστημα, ορισμένες σωματικές και πνευματικές εκδηλώσεις του ανθρώπου. Αυτή η συνομιλία έλαβε χώρα πριν από ορισμένους μήνες... [...]
Η Σικελιανός μεγάλωσε στην Καλιφόρνια και απέκτησε Μάστερ Καλών Τεχνών στην Ποίηση από το Ινστιτούτο Naropa (τώρα λέγεται Πανεπιστήμιο Naropa - πρόκειται για ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο για τις ελεύθερες τέχνες στο Boulder, Colorado, το οποίο ιδρύθηκε το 1974 από τον Chögyam Trungpa. Είναι ένα από τα λίγα πανεπιστήμια της Βόρειας Αμερικής που έχουν σημαντική αναγνώριση και διαπνέονται από τις αρχές του Βουδισμού.). Η πόλη του Boulder [...] ανήκει στην Περιφέρεια Boulder του Κολοράντο των ΗΠΑ και είναι η 11η πιο γνωστή πόλη στην Πολιτεία του Κολοράντο αλλά και η πιο γνωστή πόλη και περιφέρεια όπου η Σικελιανός δίδαξε πρόσφατα. Η Σικελιανός επίσης έχει αναγορευθεί επισκέπτρια ποιήτρια στο Πανεπιστήμιο του Ντένβερ [...]. Το Πανεπιστήμιο ιδρύθηκε αρχικά το 1864 με την ονομασία Colorado Seminary από τον John Evans, τον πρώην Στρατιωτικό Κυβερνήτη του Κολοράντο, ο οποίος είχε διοριστεί από τον Αμερικανό Πρόεδρο Αβραάμ Λίνκολν. Η Σικελιανός ήδη από το 2001 είναι η συγγραφέας ορισμένων βιβλίων και συγκεντρωτικών εκδόσεων: μεταξύ των άλλων:
1) The Monster Lives of Boys & Girls (Green Integer 2003)4) To Speak While Dreaming (Selva Editions 1993)
2) arliest Worlds (Coffee House Press, 2001), που περιλαμβάνει δύο βιβλία, Blue Guide και Of Sun, Of Seeing, Of History
3) The Book of Tendons, Post-Apollo Press 1997
Δύο άλλα βιβλία, The California Poem (Coffee House Press) και The Book of Jon (City Lights) εκδόθηκαν το 2004.
Γιατί καταργείτε το γραμματικό υποκείμενο;
Ίσως κατά ανάλογο τρόπο προς τα συναισθήματά μου σε αυτόν τον παράξενο κόσμο, ή από την αδυναμία μου να σκαλίσω τον εαυτό μου ή κάτι άλλο αντί αυτού. Είναι άραγε η έκφραση του δικού μου μεταβαλλόμενου κόσμου; Πράγματι, τα αντικείμενα φαίνεται να αλλάζουν ταυτότητα. Ίσως αυτό επιτρέπει στο καθετί να έρχεται σε σύνδεση με άλλα πράγματα χωρίς να κατηγοριοποιείται, χωρίς να υφίσταται περιορισμούς. Δέχομαι πως αυτό μου επιτρέπει να μεταβάλω τις προοπτικές μου [...] (εφόσον δεν μπορώ ποτέ να σταματήσω να σκέπτομαι και μόνο μία φορά το πέτυχα, συνήθως είμαι σε θέση αδυναμίας να θυμηθώ με ποιον τρόπο το κατάφερα).
Mε ποιον τρόπο βλέπετε το γένος (το οικογενειακό και το καλλιτεχνικό) και το Εγώ (στην οικογένεια και στην τέχνη); Μου έρχονται στο μυαλό οι στίχοι από το ποίημα "Summer at St.-Nazaire" και ειδικότερα αυτή η στροφή:
They have built me
the salt houses of Britanny, salt has made me
a country, Celtic and white. Dame Madame of the room and the moon,
creamer and inheritor
of Breton spit in the sea. The way to show someone you love him is
to burn time.
I can't stop to not think
of the necessity
of making plans
right down in the water where the
power is
Ειδικώς στο ποίημα "Summer at St.-Nazaire" υπάρχει ένα συγκεκριμένο προσωπείο, ένας χαρακτήρας που έχει πλαστεί για το ποίημα αυτό και εκπροσωπεί ή δεν εκπροσωπεί εμένα, που λειτουργεί στην περίπτωση αυτή ευρισκόμενος σε μιαν ξένη χώρα, σε μια ξένη γλώσσα, σε έναν ξένο πολιτισμό, όπου εγώ μπορώ να χάσω ή τουλάχιστον να μεταθέσω το όποιο αυτοσυναίσθημά μου. Ό,τι στο ποίημα αυτό κρύβεται πίσω από το "Εγώ" περιέχει ένα επαναλαμβανόμενο όνειρο που είχα ως παιδί μιας παραθαλάσσιας πόλης εγκαταλελειμμένης και χλωμής, γεμάτης από κατεστραμμένους τοίχους, καθώς και ένα τρομακτικό βίωμα που ξυπνούσε σε γενικές γραμμές η πόλη St.-Nazaire. Είναι το φάντασμα ενός ανθρώπου που κατοικούσε στο διαμέρισμά μου πριν από εμένα (τρίχες πάνω στο σαπούνι, πόρτες που τις δέρνει ο άνεμος). Το μεσημεριανό φαγητό ασυνήθιστο να συνοδεύεται από την υψηλή απόλαυση των τσιγάρων. Μέρες μεγάλες να τις καλύπτει η σιωπή. Και η πιθανότητα να κατοικούν εκεί όλοι οι ανθρώπινοι χαρακτήρες, ορισμένοι από τους οποίους μπορεί να έχουν ζωντανέψει.
Σε ένα πλήθος από ποιήματά μου, δεν ενεργοποιώ την προσωπική μνήμη. Πολλά από τα ποιήματα στη συλλογή Earliest Worlds (2001), θα έλεγα, έχουν ελάχιστη σχέση με την προσωπική μνήμη. (Με τι άραγε έχουν σχέση αυτά τα ποιήματα; Παρατηρείται ένα είδος διάχυσης του εφευρεθέντος Εγώ διαμέσου όλων των πραγμάτων, που συνεχίζεται και επεκτείνεται στη γλώσσα ή στον κόσμο, σε κάθε είδους δυνατότητα, στα θρύψαλα, στα λουλούδια, και από μέρος σε μέρος του ποιήματος αυξάνεται η κατάσταση μιας παρακμής εωσότου κάνει την εμφάνισή της ως οντότητα το Εγώ.)
Ωστόσο, εργάζομαι πάνω σε αυτά τα δύο μεγάλα θέματα που σε μεγάλο βαθμό έχουν σχέση με τις οικογενειακές ρίζες ή/και τη μνήμη - αν και δεν είμαι σίγουρη πώς ακριβώς και με ποιον τρόπο πρακτικά συνδέεται το Εγώ με αυτά τα θέματα.
[...] (συνεχίζεται)
COPYRIGHT 2004 University of Chicago
No portion of this article can be reproduced without the express written permission from the copyright holder.
Copyright 2004 Gale, Cengage Learning. All rights reserved.
"η απελευθέρωση από τον ίδιο τον εαυτό μας είναι ο τρόπος της αντίληψής μας"
--Christopher Dewdney
"Ο ρυθμός του κόσμου ... από την εμφάνιση του ανθρώπινου όντος και εξής, έχει
εμποτίσει την ανθρωπότητα με την ασυνείδητη πεποίθηση ότι το να συμμαχείς με τον ήλιο είναι θετικό, ενώ το να του εναντιώνεσαι είναι αρνητικό, ότι η μια κατεύθυνση εκφράζει την τάξη, ενώ η άλλη την αταξία. Σταματήσαμε εδώ και πολλά πολλά χρόνια να δείχνουμε σεβασμό προς τον ήλιο και χάσαμε τη συνήθεια να συνδέουμε τα σημεία του ορίζοντα με ιδιότητες θαυμαστές, χρώματα και αρετές."
--Claude Levi-Strauss
[...] ...η ποιήτρια σε ορισμένα της ποιήματα στέκεται στο επίκεντρο διαφόρων σοβαρών γεω-πολιτικών θεμάτων. Η έμφαση εδώ δίνεται στο Εγώ και στη μνήμη, στην εύρεση των κατάλληλων λέξεων, στις κοινωνικές δυνάμεις, και γίνεται φανερό πως ως ένα συγκεκριμένο επίπεδο η Σικελιανός είναι μια πολιτική ποιήτρια που εξετάζει τις δυνάμεις αυτές στην προσπάθειά τους για ''κοινωνικοποίηση'', όπου ο όρος ''κοινωνικοποίηση'' μπορεί να λέγεται με τη σημασία της τοποθέτησης υπό τον έλεγχο και την κατοχή μιας κυβέρνησης ή μιας ομάδας - ή με τη σημασία της απόκτησης συντροφιάς και της δημιουργίας κοινωνίας με τους άλλους. Σε αυτές τις δυνάμεις αντιστέκονται πράγματα που τους αξίζει τιμή: τα ζώα, τα φυτά, το διάστημα, ορισμένες σωματικές και πνευματικές εκδηλώσεις του ανθρώπου. Αυτή η συνομιλία έλαβε χώρα πριν από ορισμένους μήνες... [...]
Η Σικελιανός μεγάλωσε στην Καλιφόρνια και απέκτησε Μάστερ Καλών Τεχνών στην Ποίηση από το Ινστιτούτο Naropa (τώρα λέγεται Πανεπιστήμιο Naropa - πρόκειται για ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο για τις ελεύθερες τέχνες στο Boulder, Colorado, το οποίο ιδρύθηκε το 1974 από τον Chögyam Trungpa. Είναι ένα από τα λίγα πανεπιστήμια της Βόρειας Αμερικής που έχουν σημαντική αναγνώριση και διαπνέονται από τις αρχές του Βουδισμού.). Η πόλη του Boulder [...] ανήκει στην Περιφέρεια Boulder του Κολοράντο των ΗΠΑ και είναι η 11η πιο γνωστή πόλη στην Πολιτεία του Κολοράντο αλλά και η πιο γνωστή πόλη και περιφέρεια όπου η Σικελιανός δίδαξε πρόσφατα. Η Σικελιανός επίσης έχει αναγορευθεί επισκέπτρια ποιήτρια στο Πανεπιστήμιο του Ντένβερ [...]. Το Πανεπιστήμιο ιδρύθηκε αρχικά το 1864 με την ονομασία Colorado Seminary από τον John Evans, τον πρώην Στρατιωτικό Κυβερνήτη του Κολοράντο, ο οποίος είχε διοριστεί από τον Αμερικανό Πρόεδρο Αβραάμ Λίνκολν. Η Σικελιανός ήδη από το 2001 είναι η συγγραφέας ορισμένων βιβλίων και συγκεντρωτικών εκδόσεων: μεταξύ των άλλων:
1) The Monster Lives of Boys & Girls (Green Integer 2003)4) To Speak While Dreaming (Selva Editions 1993)
2) arliest Worlds (Coffee House Press, 2001), που περιλαμβάνει δύο βιβλία, Blue Guide και Of Sun, Of Seeing, Of History
3) The Book of Tendons, Post-Apollo Press 1997
Δύο άλλα βιβλία, The California Poem (Coffee House Press) και The Book of Jon (City Lights) εκδόθηκαν το 2004.
Γιατί καταργείτε το γραμματικό υποκείμενο;
Ίσως κατά ανάλογο τρόπο προς τα συναισθήματά μου σε αυτόν τον παράξενο κόσμο, ή από την αδυναμία μου να σκαλίσω τον εαυτό μου ή κάτι άλλο αντί αυτού. Είναι άραγε η έκφραση του δικού μου μεταβαλλόμενου κόσμου; Πράγματι, τα αντικείμενα φαίνεται να αλλάζουν ταυτότητα. Ίσως αυτό επιτρέπει στο καθετί να έρχεται σε σύνδεση με άλλα πράγματα χωρίς να κατηγοριοποιείται, χωρίς να υφίσταται περιορισμούς. Δέχομαι πως αυτό μου επιτρέπει να μεταβάλω τις προοπτικές μου [...] (εφόσον δεν μπορώ ποτέ να σταματήσω να σκέπτομαι και μόνο μία φορά το πέτυχα, συνήθως είμαι σε θέση αδυναμίας να θυμηθώ με ποιον τρόπο το κατάφερα).
Mε ποιον τρόπο βλέπετε το γένος (το οικογενειακό και το καλλιτεχνικό) και το Εγώ (στην οικογένεια και στην τέχνη); Μου έρχονται στο μυαλό οι στίχοι από το ποίημα "Summer at St.-Nazaire" και ειδικότερα αυτή η στροφή:
They have built me
the salt houses of Britanny, salt has made me
a country, Celtic and white. Dame Madame of the room and the moon,
creamer and inheritor
of Breton spit in the sea. The way to show someone you love him is
to burn time.
I can't stop to not think
of the necessity
of making plans
right down in the water where the
power is
Ειδικώς στο ποίημα "Summer at St.-Nazaire" υπάρχει ένα συγκεκριμένο προσωπείο, ένας χαρακτήρας που έχει πλαστεί για το ποίημα αυτό και εκπροσωπεί ή δεν εκπροσωπεί εμένα, που λειτουργεί στην περίπτωση αυτή ευρισκόμενος σε μιαν ξένη χώρα, σε μια ξένη γλώσσα, σε έναν ξένο πολιτισμό, όπου εγώ μπορώ να χάσω ή τουλάχιστον να μεταθέσω το όποιο αυτοσυναίσθημά μου. Ό,τι στο ποίημα αυτό κρύβεται πίσω από το "Εγώ" περιέχει ένα επαναλαμβανόμενο όνειρο που είχα ως παιδί μιας παραθαλάσσιας πόλης εγκαταλελειμμένης και χλωμής, γεμάτης από κατεστραμμένους τοίχους, καθώς και ένα τρομακτικό βίωμα που ξυπνούσε σε γενικές γραμμές η πόλη St.-Nazaire. Είναι το φάντασμα ενός ανθρώπου που κατοικούσε στο διαμέρισμά μου πριν από εμένα (τρίχες πάνω στο σαπούνι, πόρτες που τις δέρνει ο άνεμος). Το μεσημεριανό φαγητό ασυνήθιστο να συνοδεύεται από την υψηλή απόλαυση των τσιγάρων. Μέρες μεγάλες να τις καλύπτει η σιωπή. Και η πιθανότητα να κατοικούν εκεί όλοι οι ανθρώπινοι χαρακτήρες, ορισμένοι από τους οποίους μπορεί να έχουν ζωντανέψει.
Σε ένα πλήθος από ποιήματά μου, δεν ενεργοποιώ την προσωπική μνήμη. Πολλά από τα ποιήματα στη συλλογή Earliest Worlds (2001), θα έλεγα, έχουν ελάχιστη σχέση με την προσωπική μνήμη. (Με τι άραγε έχουν σχέση αυτά τα ποιήματα; Παρατηρείται ένα είδος διάχυσης του εφευρεθέντος Εγώ διαμέσου όλων των πραγμάτων, που συνεχίζεται και επεκτείνεται στη γλώσσα ή στον κόσμο, σε κάθε είδους δυνατότητα, στα θρύψαλα, στα λουλούδια, και από μέρος σε μέρος του ποιήματος αυξάνεται η κατάσταση μιας παρακμής εωσότου κάνει την εμφάνισή της ως οντότητα το Εγώ.)
Ωστόσο, εργάζομαι πάνω σε αυτά τα δύο μεγάλα θέματα που σε μεγάλο βαθμό έχουν σχέση με τις οικογενειακές ρίζες ή/και τη μνήμη - αν και δεν είμαι σίγουρη πώς ακριβώς και με ποιον τρόπο πρακτικά συνδέεται το Εγώ με αυτά τα θέματα.
[...] (συνεχίζεται)
COPYRIGHT 2004 University of Chicago
No portion of this article can be reproduced without the express written permission from the copyright holder.
Copyright 2004 Gale, Cengage Learning. All rights reserved.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου