30/4/12

H ειρκτή του ονείρου, του Χάρη Κατσιβαρδά

30-4-2012

Την Παρασκευή 27-4-2012 έλαβε χώρα σε μπαρ-καφέ η παρουσίαση του βιβλίου του δικηγόρου Χάρη Κατσιβαρδά "Η ειρκτή του ονείρου". Με τον συγγραφέα συνδεόμαστε ήδη από τους χρόνους της εφηβείας του, καθώς οι πατέρες μας, μακαρίτες πλέον, ήταν από τα μικράτα τους γείτονες και στενοί φίλοι και η μακρόχρονη σύνδεσή τους παρήγαγε δεσμούς και για τα τέκνα τους. Αυτό που διακρίνει τον Χάρη Κατσιβαρδά ως γράφοντα είναι το καταγγελτικό πάθος: λόγω της επαγγελματικής του ιδιότητας δρα εντός και εκτός των δικαστικών αιθουσών, εντός και εκτός διοικητικών (δημόσιων και ιδιωτικών) υπηρεσιών, στα πεδία λειτουργίας της εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας. Από την καθημερινή αυτή δράση συλλέγει πολλές εμπειρίες, οι περισσότερες εκ των οποίων ομιλούν για τα κακώς κείμενα του συλλογικού μας βίου. Αυτά είναι που καταγράφει στο βιβλίο του, 3ο κατά σειρά. Κρατούμε λοιπόν το βιβλίο αυτό ως τεκμήριο μιας ταραγμένης εποχής, καθώς στο εσωτερικό του κάνει αναφορά στα σύγχρονα οικονομικά και κοινωνικά φαινόμενα που έχουν έλθει στο προσκήνιο του δημόσιου διαλόγου κατά τα τελευταία 3 έτη (οικονομική κρίση, νομοθετήματα επαχθή για τους πολίτες, διαφθορά, κακοδιοίκηση, η εισβολή στα εσωτερικά μας του ξένου παράγοντα, η κομματοκρατία κ.λπ.). Ο Χ. Κατσιβαρδάς γράφει με πάθος, με λόγο επιθετικό, κι όπως γράφει είναι σαν να αμύνεται υπέρ των αθώων και αδύναμων πολιτών, σε μιαν υπεράσπιση ενώπιον των διεφθαρμένων Αρχών.
Το μεγάλο μειονέκτημα του βιβλίου είναι οι γλωσσικές επιλογές του γράφοντος. Είναι φανερό ότι το κείμενο δεν διορθώθηκε και ως εκ τούτου σε όλα τα γλωσσικά επίπεδα παρουσιάζονται προβλήματα. Στην προσπάθειά του ο γράφων να μαγνητίσει το αναγνωστικό κοινό του, χρησιμοποιεί βαρύγδουπες εκφράσεις και μακροπερίοδο λόγο. Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται το τι θέλει να πει, αναρωτιέται ωστόσο γιατί χρησιμοποιεί αυτά τα γλωσσικά μέσα για να πει ό,τι θέλει να πει. Θέλω να μιλήσω απλά, να μου δοθεί ετούτη η χάρη. Η συρροή εντός της ίδιας περιόδου αλλεπάλληλων ονοματικών, ρηματικών και επιρρηματικών στοιχείων κάνει τον λόγο δύσκολο και την ανάγνωση κοπιώδη, ενώ βέβαια γίνεται φανερή η πρόθεση του συντάκτη. Ως τη σελίδα 155, τα άρθρα του πλην ελαχίστων εξαιρέσεων έχουν πολιτικό περιεχόμενο, θυμίζουν πύρινους ρητορικούς λόγους ενάντια στους φορείς της εξουσίας - από τη σελίδα 155 και εξής, ο γράφων αναφέρεται σε θέματα της επιστήμης του, θέματα νομικά.
Τελικά τι μετρά περισσότερο; Το σημαίνον ή το σημαινόμενο; Και τα δύο στην ένωσή τους συμβάλλουν στο αγαθό της καλής γραφής.
Προτείνουμε από τη θέση αυτή ο συγγραφέας να ξανακοιτάξει τα άρθρα του και να τα επεξεργαστεί ώστε σε μια βελτιωμένη έκδοση η ανάγνωση να μην συναντά εμπόδια.
Πέραν τούτου, η φωνή δικαίου καθενός πολίτη μάς είναι αναγκαία προκειμένου να επιβεβαιώσουμε κι εμείς τις πολιτειακές αντιλήψεις μας και να θωρακίσουμε τη συνείδησή μας. Το να λαλεί ο άλλος είναι ωφέλεια και για μας, που βρισκόμαστε στο στρατόπεδο των πληγέντων.

Από τη θέση αυτή συγχαίρουμε τον γράφοντα για τη συγγραφική του προσπάθεια και του ευχόμαστε να συνεχίσει με το ίδιο πάθος τον αγώνα του ενάντια στις φαύλες εξουσίες και στις "δοτές κυβερνήσεις", όπως τις ονομάζει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: