19/11/09

΄΄Η κατοικία μου είναι παντού όπου κοιτώ΄




Τα κριτικά σημειώματα στην έκδοση του περιοδικού ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ (αφιέρωμα στον Τάσο Λειβαδίτη) μοιάζουν με επιστημονικές αρτηρίες που όλες τους οδηγούν στο μυχό του κόλπου, ήτοι στην καρδιά της ποιητικής αλήθειας αλλά και στον πυρήνα της προσωπικότητας του ποιητή.

Τι υπήρξε λοιπόν αυτός ο ποιητής; (καταγράφω ορισμένους μόνο από τους χαρακτηρισμούς που εξάγονται από τα κριτικά αυτά κείμενα)
- μια φωνή της υπαρξιακής απελπισίας (σελ. 6, εισαγωγικό)
- ένας περιοδικά έστω λυπημανής (σελ. 10, Αγγελής)
- ένα παιδί που ΄΄δεν μπόρεσε να μεγαλώσει΄΄ (σελ. 14, Αθανασοπούλου)
- ένας εξαιρετικά ευαισθητοποιημένος πολίτης (σελ. 20, Βέης)
- ένας γνήσιος ανθρωπιστής (σελ. 24, Βρεττάκος)
- ένας ποιητής που ΄΄μίκραινε΄΄ το Εγώ του (σελ. 26, Κουλουφάκος)
- εκρηκτικά ερωτικός (σελ. 28, Γκιμοσούλης)  
- πρότυπο ταπεινότητας (σελ. 31, Δουατζής)
- δημιουργός ενός κόσμου επικού (σελ. 34, Ελευθεράκης)
- θιασώτης αταλάντευτος της ειρήνης (σελ. 40, Θεοχάρης)
- ένας πιστός που στέκεται απέναντι στον ποιητικό Θεό του (σελ. 44, Κεφάλας)
- ένας πιστός της καθημερινής λαϊκής ζωής και ζωγράφος των λαϊκών ξενοδοχείων (σελ. 47, Κοντός)
- ένας ποιητής της ήττας, όχι όμως μιας Ιδεολογίας, αλλά γενικά του Ανθρώπου (σελ. 50, Κοσμόπουλος)
- ένας οραματιστής που επιθυμεί την προς τα βελτίω μεταμόρφωση του κόσμου (σελ. 56, Λειβαδίτης, ο ίδιος ο ποιητής)  
- ένας συνεχιστής του γαλλικού ρομαντισμού (σελ. 61, Γ. Μαρκόπουλος)
- ένας ποιητής συνεπής προς τον εαυτό του και τις ιδέες του καθ' όλη την πορεία του (σελ. 66, Θ. Μαρκόπουλος)
- ένας ταξιδιώτης του ανεκπλήρωτου (σελ. 72, Μέντη)
- ο μεγάλος μεταφυσικός της Αριστεράς (σελ. 74, Μερακλής)
- ένας βασιλιάς του ονειρικού κόσμου (σελ. 77, Ν. Μηλιώνης)
- ένας ντοστογιεφσκικός ποιητής που αναζητεί το Ρόδο, τη σωτηρία του κόσμου (σελ. 81, Μιχαήλ)
- ένας αδιαλείπτως κομουνιστής σε όλη την πορεία του (σελ. 88, Μπλάνας)
- ο εκφραστής της ανθρώπινης απώλειας, των νεκρών, των χαμένων ωραίων ονείρων, των ακριβών χρόνων (σελ. 91, Νούτσος)
- ένας συστηματικός κριτικός της Ποιήσεως και διασώστης πολλών άλλων, άγνωστων ποιητικών φωνών (σελ. 98-99, Παπαγεωργίου)
- μια σύνθετη προσωπικότητα, που κατάφερε ακόμη και να υποτάξει τον Έρωτα στην Ποίηση (σελ. 101, Πατρίκιος)
- ένας (σαν) αληθινός άγιος (σελ. 115, Πρατικάκης)
- ο ευρετής μιας αδογμάτιστης θρησκευτικότητας, μη αιρετικής (σελ. 120, Ραυτόπουλος)
- ένας μαχητής της Ύπαρξης, που παλεύει με τις φαντασιώσεις και τα πλάσματα της συνείδησης, με τις βεβαιότητες και τους εφιάλτες, και αναζητεί εναγωνίως το δρόμο του (σελ. 123, Φιλοκύπρου)
- ένας λυρικός - λαϊκός και θρησκευτικός στιχουργός (σελ. 126, Φύσσας)
- ένας κρυφός συντρέχτης των φτωχών και των ζητιάνων (σελ. 134, Χαλά-Λειβαδίτη)
- ένας ρεαλιστής και συνάμα ιδεολόγος, που βλέπει τον θάνατο ως διάψευση κάθε νοήματος (σελ. 138, Χατζηαντωνίου)

Όταν σβήσουν κάποτε όλες αυτές οι κρίσεις, ίσως μείνει η θολή ανάμνηση κάποιων στίχων, που ως μονίμως επίκαιροι θα τονίζουν τα αιώνια προβλήματα της Ύπαρξης, την πάλη του ανθρώπου με τις ιδέες του, με τους νεκρούς του, τους χαμένους συντρόφους του, τα ματαιωμένα όνειρά του, τη φθορά κάθε είδους προϊόντος του χρόνου. Οι υπαρξιακοί προβληματισμοί παρά τη μελαγχολική ατμόσφαιρα που κατά τόπους δημιουργούν, φέρνουν τον Άνθρωπο πιο κοντά στην καρδιά της Ζωής και του Κόσμου, όπως οι στρατιώτες που βάζουν αυτί πάνω στο χώμα ακούγοντας έναν εχθρό που πλησιάζει.

Υ.Γ.: Χθες βηματίζοντας σκόπιμα στο Μεταξουργείο, έψαχνα το πατρικό σπίτι του ποιητή, στην οδό Λεωνίδου 74 (βλ. φωτογρ.). Φιμωμένο από μεταλλικά τείχη, για να μην επιτρέψει στη φθορά να διαμελίσει τον σκελετό του, στέκεται σαν ένα σύμβολο παραδειγματικό της κατάληξης μιας πορείας, της έκβασης μιας αλλοτινής εποχής, του εκπνοής ενός παλιού αγώνα.
Ο κρεοπώλης της γειτονιάς, αφαιρώντας τα λίπη από ορισμένες ξεθωριασμένες φέτες κρέατος, θυμήθηκε κάποια κυρία Αλεξάνδρα, θεία του ποιητή, χαμένη από χρόνων πέντε (;), να επισκέπεται το κατάστημά του.

Ευτυχώς, ο ποιητής είχε προλάβει να πει: ΄΄Η κατοικία μου είναι παντού όπου κοιτώ΄΄ (σελ. 79), κάνοντας τους τόπους του βλέμματος να κερδίζουν μιαν αφανή αθανασία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: