30 χρόνια Τζιμάκος

1.11.2010

Τριάντα χρόνια στη σκηνή, σίγουρα δεν είναι λίγα. Και ειδικώς όταν ως καλλιτέχνης δοκιμάζεσαι σε έναν εναλλακτικό στίβο, όπου πρέπει να επιμεληθείς τα πάντα και αυτά ως αποτέλεσμα να μην ομοιάζουν με κανένα άλλο καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Πιστεύω ότι ο Τζιμάκος κρατάει ακόμη τα σκήπτρα ενός μοναδικού βασιλείου, που με βασικό μέσο τον ευφάνταστο στίχο, που είναι την ίδια στιγμή σουρεαλιστικός και κυνικά ρεαλιστικός, προκαλεί αυθόρμητο το γέλιο του δέκτη. Ορισμένα από τα τραγούδια του Τζιμάκου είναι πλέον "κλασικά" και οι στίχοι έχουν στοιχειώσει, έχουν γίνει μότο σε πολλές ανθρώπινες και ελληνικές δη καταστάσεις (...όλη η Ελλάδα προσκυνά σώβρακα και φανέλες... μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά στου κόλπου σου τη ζέστη χωμένος βαθιά... Αχ, Ευρώπη, αχ, Ευρώπη, εσύ μας μάρανες... κ.λπ.). Το Σάββατο ο εναλλακτικός καλλιτέχνης υποδεχόταν το κοινό του στο "Γυάλινο Μουσικό Θέατρο" της Συγγρού βαλμένος μέσα σε ένα γυάλινο κουτί, όπου απέξω γραφόταν σαν σε άρωμα: Δείγμα δωρεάν. Και πράγματι, τραγουδούσε μέρη τραγουδιών και έκανε αυτοσχέδιες πλάκες πειράζοντας τον κόσμο δωρεάν, ζεσταίνοντας το νεανικό κοινό άμα τη αφίξει του. Μου θύμισε, κατ' αντίθεση, αυτό που έκανε παλαιότερα στο "Μετρό" του Γκύζη: μετά την παράσταση καθόταν στον διάδρομο και χαιρετούσε έναν έναν τους καλεσμένους με προσωπική χειραψία. Το πρόγραμμα ήταν συντεθειμένο με αρκετές επαναλήψεις (επετειακό) αλλά και με κείμενα λόγου καινούρια, επίκαιρα. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ως κείμενο η ιστορία της Ολυμπιάδας της Μακεδονίας ως νυμφιδίου, που ακούστηκε προς το τέλος. Η κορυφαία βέβαια στιγμή του προγράμματος ήταν η είσοδος στη σκηνή μιας πανέμορφης ολόγυμνης κοπέλας (Σβετλάνα), της οποίας το πρόσωπο ήταν καλυμμένο με μιαν οθόνη Η/Υ, όπου εμφανιζόταν ο ''άλλος Τζιμάκος'', με τον οποίον συνομιλούσε ο πραγματικός. Δεν ήξερες αν έπρεπε να κοιτάς τα γυμνά σημεία του σώματος για να βεβαιωθείς ότι ήταν όντως ακάλυπτα ή να παρακολουθείς τον διάλογο του καλλιτέχνη με το alter ego του. Οι μουσικοί ήταν άψογοι και ο ηλεκτρικός ήχος σε ζωντάνευε ευχάριστα. Δυστυχώς, οι διασκορπισμένοι καπνιστές εντός του μαγαζιού χαλούσαν την ατμόσφαιρα και την υγεία των υπολοίπων, κάτι που αισθανόσουνα άμα τη εξόδω. Ο εφευρετικός τίτλος "Μνημόνιουμ 30 χρόνια νύχτα" συνέδεε την προσωπική καριέρα με την τρέχουσα πραγματικότητα. Στο διαφημιστικό φυλλάδιο παρουσιάζονταν και όλα τα βιβλία του Τζιμάκου (από τις εκδόσεις Opera). Κόστος κατ' άτομο 40 ευρώ με ένα ποτό. Στην υγειά σου, Τζιμάκο αειθαλή! Να μας ζήσεις και να μας χαρίζεις τέτοιες στιγμές ευφορίας!