Το ΤΑΓΚΟ των τεχνών

10.2.2012

(Μετά τη χθεσινή παράσταση στην Ελληνοαμερικανική Ένωση όπου το ντουέτο Ευσταθιάδη-Κυριακίδη παρουσία Μαυρουδή-Γουδέλη και με πουλί-έκπληξη την Ειρήνη Κυριακίδου μας έκανε να λησμονήσουμε την ''αιώνιο κρίση'', έπρεπε κάτι να γραφεί που να μην αδικεί την τετράδα και να μην ξεχωρίζει ουδέναν των ''4'' δημιουργών.)

Το Τ Α Γ Κ Ο των τεχνών


ή Τάσος Αχιλλέας Γιάννης Κώστας Ομού



Εν μηνί Γαμηλιώνι κάθε τέχνη σαν παγόνι διαστέλλει τα φτερά της και σκορπάει τη χαρά της

Πρωτοπόρα η μουσική ποντοπόρα η ποίηση, με μια πένα ταπεινή γράφει δίχως οίηση

Ακλουθεί το σινεμά με καρέ κερματισμένο να τραβά το μύθο πέρα δίχως τέρμα ορισμένο

Η πεζογραφία λόχος πεζοπόρων λέξεων που υπακούν σε ράβδο πάθους, έρωτος και έξεων

Ξένες χώρες και πουλιά με το δέος του αγνώστου θέλουν να μεταφραστούν με τον κώδικα του νόστου

Παιανίζει η μουσική και ζητεί έναν ούριο άνεμο όσο η ποίηση σκυφτή γράφει σε λιμάνι απάνεμο

Μια τριήρης περιμένει των Μουσών τις θείες χάρες κι όλοι οι συνταξιδιώτες είν' ακούρδιστες κιθάρες

Μ' ένα ακορντεόν εικόνων κινηματογραφικών αστέρων το όνειρο πετά άλλου βίου στις νεφέλες των αιθέρων

Η ζωή τους ήρωές της τους δανείζει με άγια πίστη στον τεχνίτη-λεξιπλάστη, στων ιστοριών τον μύστη

Πού μας πάει αυτή η γραφή; φτάνει στις Ηράκλειες Στήλες; για Ατλαντικό τραβάει κι αψηφά Χάρυβδες Σκύλλες

Ο μεταφραστής λαμβάνει οιωνούς και σήματα και καταλαγιάζει ως μάγος των βυθών τα κύματα

Στο γιατάκι ο ποιητής στην ωραία μοναξιά του δοκιμάζει σ' ένα θέμα την ποικίλη αλλαξιά του

Παρά τον ξέφρενο αγέρα ο μουσικός κάνει βεγγέρα κι οι θεατές του λαγγεμένοι με άρια αλλοπαρμένη

Πλαταγίζει το πανί του σκηνοθέτη κυματίζει το φιλμάκι στον εκθέτη

ένα ασπρόμαυρο φιλί κι ακινητούμε τούτη η νύχτα δίνεται να ονειρευτούμε

Λέξεις, ήχοι και εικόνες, ψάρια, σκότη και γοργόνες

ένα κάλλος που σαλεύει μια ψυχή που το γυρεύει

τ' άγνωστο αν γενεί οικείο που η μετάφραση το λιώνει

μπαίνει μέσα στην καρδιά μας και υπέροχα παλιώνει

ω, εσείς, ωραιολόγοι, που της τέχνης το ρολόγι

τρέχετε ασθμαίνετε χαρωπά σημαίνετε

κάθε νέο κτήμα σας ο επόμενος σταθμός

σαν σκορπά τα μάγια η τέχνη σβήνει κάθε αριθμός

πού μας ταξιδεύετε; ποιες χορδές χαϊδεύετε;

Τάσο, στάσου στο κατάρτι και φανέρωσε τον χάρτη

τα άρρητα τα σχέδιά σου, τη σχεδία στην καρδιά σου

Αχιλλέα οιστρήλατε, ποιαν Ασία κατακτάς

σαν λυγίζουν ξένες γλώσσες που μεθάς σαν ξενυχτάς;

Γιάννη, από ποιον πλανήτη ήλθες έποικος στη γη

που γεννάς μελένιους ήχους και στην παύση, στη σιγή;

Κώστα, σένα ποιο αγώι ποια πανούργα αγωνία

σε ξυπνά μέσα στη νύχτα και ξεχνάς την αϋπνία;

Σ' έναν κόσμο που ψέλνει με αργκό

που σε δέρνει με γλώσσα τραχιά

σεις χορεύετε τέχνης ταγκό

με μια όλβια αγάπη παχιά.

Ασημίζουν εν σοφία οι κόμες σας

χρυσαφίζουν εν αγνοία οι γνώμες σας

των τεχνών όλων είστε κουμπάροι

κι όλο πλούτη γεμάτο το αμπάρι

στην τριήρη που οδηγείτε

ως τετράς της χαράς ναυαγείτε

στων Μουσών το νησί που ενώνει

κει που ζει των τεχνών το παγόνι. -



ΤΟΥ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟΥ Ο ΠΛΟΥΣ ΜΑΚΡΥΣ

να ενώνει

Μπόρχες, Μπελίνι, Μπάρα και Μαγκρίς.



Π. Χ.