(Φτάσαμε στο λιμάνι. Το πλοίο άδειασε. Αυτή τη σκηνή δεν την προσέχει κανείς.)
Μιας νύχτας μόνο τ' αποφάγια
του έρωτα τα μυστικά
τα κουβαριάζει ο καμαρότος
μες σε σεντόνια παστρικά.
Το άρωμα των δυο σωμάτων
καθώς πηδά απ' το φινιστρίνι
βρίσκει την αύρα των κυμάτων
οίνο απ' τη θάλασσα να πίνει.
Καράβια θα' ρθουν και θα φύγουν
λιμάνια θα' βρουν και θα σμίγουν
κι εκείνη η νύχτα μες στη ρόδινη καμπίνα
σαμπάνια που' σπασε με γδούπο στην καρίνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου