11/9/09

Τύφλα να 'χει η Copacabana!


Η πόλη των Αγίων Σαράντα βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Κέρκυρα. Με το υδροπτέρυγο (ελληνιστί... flying dolphin ή και σκέτο flying!), μόνο δύο τσιγάρα (μακριά από εμάς!) δρόμος, θάλασσα για να ακριβολογούμε.
Ακόμη κι όταν διαπλέει κανείς αυτό το θαλάσσιο στενό (π.χ. κατευθυνόμενος προς Ιταλία ή Διαπόντια Νησιά), εντυπωσιάζεται (αλλά και μελαγχολεί) με τις άχαρες νεόδμητες πολυκατοικίες, τη χαρά της αντιπαροχής, τη δόξα του καπιταλισμού (ακριβέστερα, του μπουσουλήματος προς αυτόν) και την ενσάρκωση του δυτικού ονείρου.
Με το που πατάει κάποιος Αλβανία, έπειτα από μισή ώρα ταξιδιού, νιώθει οικεία καταρχάς λόγω της γλώσσας. Εκεί κατάλαβα την ψυχολογία των Άγγλων που όπου και να πάνε μιλάνε τη γλώσσα τους. Και στους Αγ. Σαράντα λοιπόν, οι περισσότεροι ομιλούν την Ελληνική. Από τον φούρναρη μέχρι τους υπαλλήλους του τελωνείου, τους αστυνομικούς και τους λιμενοφύλακες.
Τίποτε δεν θυμίζει το κομμουνιστικό παρελθόν. Τίποτε; Όχι ακριβώς. Ένα τεράστιο κτίριο, καταφανώς παλαιότερο από τα υπόλοιπα σύγχρονα, είναι αυτό όπου στεγάζονταν οι κρατικοί αλευρόμυλοι και οι φούρνοι που μοίραζαν ψωμί επί καθεστώτος του αιμοσταγούς Εμβέρ Χότζα.
Οι πολυκατοικίες πάρα πολλές, έχεις την εντύπωση ότι εδώ μένουν τουλάχιστον 50.000 άνθρωποι. Όπως μου είπαν όμως ορισμένοι ντόπιοι, αλλά και όπως ο ίδιος διαπίστωσα, πολλά διαμερίσματα παραμένουν άδεια. Τα υπερσύγχρονα κτίρια μπορούν να στεγάσουν 60.000 ανθρώπους, όμως μένουν γύρω στους 27.000. Τα υπόλοιπα είναι ακατοίκητα εδώ και χρόνια.
Αντιφατικές εικόνες και μέσα στην πόλη. Γυναίκες με τσεμπέρια που παραπέμπουν σε Ήπειρο, νεόπλουτοι με θηριώδη τζιπ και Mercedes - πάρα πολλά τα οχήματα από το Κοσσυφοπέδιο, τμήμα της Μεγάλης Αλβανίας κατά τους εκεί εθνικιστές. Είδα τόσα Καγιέν που δεν τα βλέπεις ούτε στην Κηφισιά. Κωμικοτραγικό το γεγονός ότι αυτά τα υπερπολυτελή αυτοκίνητα κινούνται, πολύ συχνά, σε δρόμο που ούτε άρμα μάχης δεν μπορεί να προσεγγίσει. Από τα πιο ευτράπελα: Οι σχολές οδήγησης χρησιμοποιούν για τους εκπαιδευόμενους κάτι τεράστιες (αλλά κάπως παλαιές) Mercedes από το πρώτο κιόλας μάθημα!
Μέσα στην πόλη τα πάντα παραπέμπουν σε Ελλάδα: Ελληνικές τράπεζες, ελληνικά προϊόντα σε σούπερ μάρκετ και περίπτερα, ελληνικές ψαλμωδίες.
Στην παραλία, οι λουόμενοι απολαμβάνουν στη διαπασών τη μουσική της Βανδή, ενώ υπάρχουν και οι πιο παραδοσιακοί. Σε ένα μικρό λούνα παρκ όπου υπήρχε ένα παμπάλαιο καρουσέλ, τα παιδάκια στροβιλίζονταν υπό τους ήχους παραδοσιακής μουσικής, με το κλαρίνο σε μεγάλα κέφια!

Βασίλης Μαλισιόβας

Δεν υπάρχουν σχόλια: