΄΄Η υπόθεση της οδού Λουρσίν΄΄

΄΄Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΛΟΥΡΣΙΝ΄΄ - ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΄΄ΠΟΡΕΙΑ΄΄
(ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΗΝ 10.4.2010)

Η υπόθεση της οδού Λουρσίν. Ο Γάλλος αστός του 19ου αιώνα χαίρεται τη ζωή και απολαμβάνει τα υλικά αγαθά. Καπνίζει το πούρο του, ντύνεται με ωραία φορέματα, διασκεδάζει στα κοσμικά κέντρα. Το Παρίσι γίνεται σύμβολο της ευζωίας. Του το φυλάει όμως ο Λαμπίς. Και όπως χαρακτηριστικά έλεγε στο πρόγραμμα της παράστασης του 1996 ο συγχωρεμένος Τάσος Μπαντής, του βάζει μια τρικλοποδιά, να δει πώς θα αντιδράσει, πώς θα χωνέψει την απορία και την αμηχανία του. Εκεί που ο καλοζωισμένος αστός είχε την επίγνωση και τη σιγουριά της αθωότητάς του, πραγματικής ή πλασματικής, ξαφνικά του φορτώνεται μια ενοχή και μάλιστα η κορυφαία: ότι έχει αφαιρέσει το υπέρτατο των αγαθών, τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου. Μάλιστα δεν είναι μόνο που γαντζώνεται πάνω του το στίγμα, η ιδέα της ενοχής, αλλά του κολλούν σαν τσιμπούρια και διάφορα πειστήρια που ωραιότατα συνδέονται με την κολάσιμη πράξη. Από τον Παράδεισο στην Κόλαση. Πρέπει οπωσδήποτε να πλύνει τα βρώμικα χέρια του και αν μπορεί, να εξαφανίσει τα ίχνη, ή και τους διαδότες της ενοχής του. Ας επιστρατεύσει τελοσπάντων την οικονομική του ισχύ και ας τα παίξει όλα για όλα προκειμένου να σωθεί. Αλλά η ζωή επιτρέπει τέτοιες εσφαλμένες θεωρήσεις, τέτοιες παρεξηγήσεις.
Το χάπι εντ γράφεται με την άρση της παρεξήγησης καθώς η εστία του γεγονότος παρέπεμπε κάπου αλλού, και τοπικά και χρονικά. Οπότε του φεύγει το βάρος τούτο, αλλά είναι σίγουρο ότι το ψυχικό του πάθημα κάπως τον δίδαξε. Η απολαυστική παράσταση στο θέατρο ΄΄Πορεία΄΄, που ανήκει ειδολογικά στα vaudevilles, που από λαϊκά τραγούδια εξελίχθηκαν σε θεατρικό είδος, οφείλει την επιτυχία της, μεταξύ άλλων, στους Μιχάλη Φωτόπουλο, Θεσσαλονικιό 28άρη, που παίζει υπέροχα τον ρόλο του υπηρέτη και έχει μάλιστα, όπως πληροφορούμαστε από το πρόγραμμα της παράστασης, και δικό του μπλογκ για τον μετα-ντανταϊσμό (www.meta-dada.blogspot.com), Νικολέττα Φριντζήλα, που έχει κάνει διπλωματική εργασία για το γαλλικό vaudeville, Μάρθα Φριντζήλα, που συνέδεσε τις 2 αγάπες της, τραγούδι και θέατρο, Παναγιώτη Τσέβα, πιανίστα και ακορντεονίστα, που έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα σε σπουδαίες μουσικές παραγωγές (δείτε τις στο Διαδίκτυο), Felice Ross, Αμερικάνα ειδήμονα γύρω από τον φωτισμό (οι ηθοποιοί αφήνουν μεγάλες σκιές πίσω τους να απλώνονται πάνω στην πορφύρα του σκηνικού), Δημήτρη Τάρλοου (είχε παίξει τον υπηρέτη το 1996 στο θέατρο Εμπρός), Κώστα Νικολόπουλο, μέλος του φριντζηλικού συγκροτήματος The Kubara Project, Βασίλη Μαντζούκη, σκηνογράφο, μέλος και αυτός του ιδίου φριντζηλικού συγκροτήματος, Ερρίκο Λίτση, που συμμετείχε στην τηλεοπτική μεταφορά του ΄΄10΄΄ του Μ. Καραγάτση, Ταμίλα Κουλίεβα, μια κούκλα επί σκηνής, με τις υπέροχες εφαρμοστές τουαλέτες της, γαλάζιες και ροζ, παρά το γεγονός ότι δεν μπορεί να ξεριζώσει το ρωσικό της accent. Η βοηθός σκηνοθέτη Στέλλα Γιοβάνη μάς σέρβιρε μπίρες στο μπαρ. Η επίσης βοηθός σκηνοθέτη Δέσποινα Αναστασόγλου έχει σπουδάσει Ελληνική Φιλολογία στη ΦΣΑ, όπως και η Νικολέττα Φριντζήλα. ΜΙΑ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ.
 
ΠΕΤΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΙΔΗΣ