Λεμονοδάσος (1930)

3.6.2010




Το 1930 ο Πάρις Ταβελούδης-Κοσμάς Πολίτης έγραφε για ένα δάσος, όπου από τα άνθη της πορτοκαλιάς και της λεμονιάς... πνίγεσαι. Ο ζωγραφικός πίνακας της γραφής περιέχει ελαφρείς κυματισμούς, ιριδισμούς, διανοητικούς και συναισθηματικούς σπασμούς, πορτρέτα των νέων της εποχής, όπου η τιμή, η αξιοπρέπεια, ο κώδικας των χρηστών ηθών, οι εκφράσεις των αισθημάτων, το ζήτημα της παρθενίας, οι σκοπιμότητες γύρω από την επαγγελματική και προσωπική αποκατάσταση, οι αντιλήψεις στα σαλόνια των καλών οικογενειών, και τόσα άλλα στοιχεία της φύσης και κοινωνικά δεδομένα, σχηματίζουν στο σύνολό τους ένα ρομαντικό ως επί το πλείστον κάδρο. Όταν ο ήρωας Παύλος Αποστόλου ρωτάει τον πατέρα του στο Ζάππειο για τη φύση της αγάπης, εκείνος την περιγράφει "ιδανική, όνειρο της φαντασίας, ανύπαρκτη και ανεκπλήρωτη". Σαν να λέμε σήμερα πως η ιδανική αγάπη είναι εκείνη που μόνο ως γέννημα της ονειρικής πραγματικότητας μπορεί να φανερωθεί.

Το βιβλίο εγκαινιάζει σειρά γνωστού εκδοτικού οίκου της Εμμ. Μπενάκη που επιδιώκει να θυμίσει στους νεότερους λογοτεχνικά στολίδια του παρελθόντος. Ανάμεσα στους χθεσινούς ομιλητές η Αγγ. Καστρινάκη που έχει ρίξει πλέον άγκυρα στο Ρέθυμνο και η οποία βλέπει πίσω από την αισθηματική ιστορία του Παύλου και της Βίργκως σύμβολα, στοιχεία μυστικισμού, αποκρυφισμού, τεκτονισμού. Ο αειθαλής Μένης θυμήθηκε την επίσκεψη στο σπίτι του Κοσμά Πολίτη (Ψυχικό) στις τελευταίες στροφές της ζωής του συγγραφέα. '΄Με πήγε η Μιλιέξ. Είδα μάλιστα και τη Βιβλιοθήκη του. Αυτός ο όμορφος άντρας είχε καταντήσει σκιά του εαυτού του, ειδικά μετά θάνατον της συζύγου του. Λέγανε μάλιστα πως τα βράδια ανέβαινε τη σκάλα που ξεκινούσε από το σαλόνι του σπιτιού και έβγαζε κραυγές, ούρλιαζε σαν λύκος".

Το βιβλίο παρουσιάζει μιαν ιδιαιτερότητα, κάτι ασυνήθιστο: το Επίμετρό του σχεδόν ισοφαρίζει την έκταση του κειμένου (χονδρικά από 200 σελίδες και τα δύο!).

Παρουσιάστηκε και ένα 2ο βιβλίο της σειράς, της Γ. Καζαντζάκη, που έχει ως θέμα του τη λέπρα (βλ. Σπιναλόγκα, ταινία που γυρίζεται τώρα για τη Σπιναλόγκα, βιβλίο Άμποτ, Χίσλοπ κ.λπ.).



Γαλήνη στην πλατεία των Εξαρχείων. Οι νέοι με τα μαύρα και τα μπλε πίνουν ποτά και καφέδες. Το "Φλοράλ" κόβει τον κόσμο σε φέτες-επίπεδα. Το LA της Σώτης πουλιέται με 5 ευρώ (προσφορά). Οι δωρεάν εφημερίδες κοιμούνται στο πάτωμα. Σήμερα η δωρεάν "Ε" έχει τον Νόλλα των Σποράδων.



Η Σκόπελος έχει ακόμη ωραία δάση, από πεύκο και λεύκα, όπου πνίγεσαι στο άρωμα.



Π.Χ.