23.3.2012
Με αφορμή την προηγούμενη καταχώριση, που προβάλλει τις αρετές του "Ιανού", ας καταγράψω εδώ και ορισμένες μόνο από τις αδυναμίες και τα κουσούρια του κατά τη δική μου ουδέτερη ματιά:
1. Μια φορά που πήρα το θάρρος να προτείνω μιαν εκδήλωση, μου απάντησαν αρνητικά. Κατάλαβα ότι αυτοί αποφασίζουν για το πρόγραμμά τους και ότι δεν είναι ανοιχτοί στις ιδέες και προτάσεις του κοινού.
2. Από ένα σημείο και πέρα πολλή θεσσαλονικίλα εν Αθήναις... σαν παράρτημα ή πρεσβεία Βορειοελλαδιτών στο άστυ.
3. Θεατές που τρώνε φιστίκια και πίνουν μπίρες αναγκαστικά υποβαθμίζουν το επίπεδο διαλόγου που ακολουθεί μιαν εκδήλωση λόγου.
4. Ο Ιανός δεν είναι φιλανθρωπικό κατάστημα. Πίσω από όλες τις εκδηλώσεις κρύβεται η πουστιά/πονηριά του εμπόρου: έλα, έλα, αρνάκι μου, σε περιμένει ο λύκος... Ελάτε, καλά παιδάκια, να σας υπογράψει το βιβλιαράκι σας ο κύριος συγγραφέας, αφού το αγοράσετε από το ισόγειο.
5. Γιατί αυτός που κάνει την εισαγωγή σε πολλές εκδηλώσεις μού φαίνεται ακατάλληλος να διεγείρει τις έτσι κι αλλιώς αιχμάλωτες ψυχές;
6. Οι τιμές είναι πολύ υψηλότερες από άλλα βιβλιοπωλεία.
7. Έχουν περιοριστεί οι παρουσιάσεις βιβλίων προς όφελος των μουσικών εκδηλώσεων. Κοινώς, δεν τραβάνε πολύ τα βιβλία, ας πέσει το 15ευρο ή 20ευρο κάποιας κράτησης.
8. Κουζίνα απαράλλακτη, χωρίς μεγάλη ποικιλία, χωρίς τραβηχτικά εδέσματα.
9. Τι σόι εκδηλώσεις είναι αυτές στο πατάρι με τον έναν κώλο δίπλα στον άλλον, και κείνους κει στο βάθος να μιλούν ψιθυριστά;
10. Το χειρότερο όλων είναι αυτή η κρυπταλαζονεία των χορηγών πολιτισμού. Με 2-3 μεταφορές ονομάτων θέλουν τον κόσμο στο γήπεδο. Μια ιδέα αποθέωσης των μεγάλων ονομάτων, σε δωμάτιο με μίνι κώλους. Το θυμάστε ίσως και από τη βραδιά Αγγελόπουλου. Πιο πολύ με κάνει να νιώθω αυτό πως γίνεται μια φιγούρα, ένας θορυβώδης εντυπωσιασμός από την παρέλαση ονομάτων παρά μια εις βάθος βίωση των τεχνών.
11. Η επαναληπτικότητα της συνταγής προκαλεί βαρεμάρα. Δεν γίνονται εκπλήξεις σε έναν τόσο μονότονο χώρο. Για αυτό και πολλοί όπως εγώ έχουμε αποσυρθεί και προσερχόμαστε στη χάση και στη φέξη. Ένα πατάρι δεν μπορεί να διαμορφωθεί κατά την περίσταση, δεν μπορεί να δοθεί για ποικίλες χρήσεις. Τρίτη Πέμπτη μακαρόνια, που λέει και το ρεμπέτικο.
12. Γιατί κρύβουν κάποιες προσφορές πίσω από τις συρόμενες βιβλιοθήκες;
13. Οι υπάλληλοι είναι ευγενικοί αλλά κανείς δεν με έχει εμπνεύσει για μια ''σχέση''. Κανείς δεν έχει αυτό που λέμε ΄΄τύπο΄΄ όπως θυμάμαι κάποιον κάποτε στο υπόγειο της Δωδώνης. Αλλά αυτό είναι και ζήτημα ματιάς.
14. Με τόσες πολλές εκδηλώσεις, μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ, ο "Ιανός'' δεν απευθύνεται στο καλό γούστο και στο διαφοροποιημένο αισθητήριο ή κριτήριο του κοινού. Πιο πολύ μια ξεπέτα μοιάζει όλο αυτό κατόπιν συνεργασίας με εκδοτικούς οίκους, ραδιόφωνα κ.λπ. Ένα μπούκωμα με λογής λογής λουλούδια, ετερόκλητα και σε δυασρμονία μεταξύ τους, που απλώς υπακούν στις ανάγκες της μόδας.
15. Συνεπεία του προηγουμένου, ο Ιανός ''πάει'' σε όσους θέλουν να είναι μέσα στα πράγματα, γίνεται κονκάρδα των ''ιν''-τύπων, δεν έχει ιδεολογική συνέπεια στις επιλογές του, ένας αχταρμάς των μικρών και των μεγάλων, των άσημων και των διάσημων. Συγγνώμη, κύριε, ποιος είστε;
16. Η θέση του γίνεται εμπορικό κλειδί: πλησίον του παλιού Λαμπρακιστάν, απέναντι από τα καμένα σινεμά και το σούπερ μάρκετ, δίπλα σε κατάστημα γυαλικών, κάτω από ξενοδοχείο, διαγωνίως απέναντι από την πλατεία των κλαυθμηριστών ναρκομανών. Το βιβλιοπωλείο είναι ο μπαγάσας που πάει να χωθεί μεταξύ τυριών Βασιλόπουλου, γυαλικών Κόστα Μπόντα, σουιτών πολυτελείας, κοστουμιών τύπου Στρογγυλού. Το βιβλίο σερβίρεται έτσι σαν σαλαμάκι Γαλλίας και λουκάνικο Φρανκφούρτης. Μέσα στο αξεχώριστο της ύλης, το πνευματικό προϊόν φιλτραρισμένο στα βιτρό του ή όχι, είναι έναν πόντο πιο ψηλά από τα ζαμπόν. Προτιμώ τις γωνιές βιβλίου μακριά από τον θόρυβο και τη γενική καταναλωτική ευτέλεια, προτιμώ την ησυχία μιας βιβλιοφιλικής στοάς που θα είναι απόκοσμη.
17. Νομίζω ότι όπως είναι το βιβλιοπωλείο, μια μεζονέτα-στρούγκα για πολλά κορμιά, πιο πολύ θα ταίριαζε να πουλάνε πάνω και να διαλογίζονται κάτω.
18. Παρακαλώ πολύ να εξαιρεθεί από την κακολογία ο σερβιτόρος από την Αργολίδα - α, και η Μαρία στο ισόγειο.
19. Τι είναι αυτό που διαολίζει τους διαδηλωτές και γεμίζει ρωγμές τα τζάμια του; Ιδού το μυστήριο της αλητείας. Αλλά δεν θα μιλάμε τώρα για τους αλήτες, δεν τους πρέπει σάλιο. Πιο χρήσιμο είναι να δουν αν μπορούν κάτι να βελτιώσουν στον τρόπο λειτουργίας τους, σε αυτό το σούπερ μάρκετ εκδηλώσεων, σε αυτό το πολυφωνικό χάος, σε αυτό τον πληθωρισμό που πολλές φορές είναι το λίγο ή το τίποτα. Τελικά, ο καλός Ιανός είναι ο ήσυχος Ιανός, σε μια πόλη ευτυχώς νεκρή, χωρίς το θόρυβο από τα μηχανάκια να ανεβαίνει στο παταράκι και χωρίς την κουτσομπολίστικη ζαλάδα των επωνύμων. Ο Ιανός σού δίνει το δικαίωμα να μετρήσεις την αμηχανία σου τρώγοντας φιστίκια στο ίδιο τραπέζι με έναν διάσημο σκηνοθέτη. Κατεβάζει τα είδωλα από τον Όλυμπο στο... πατάρι και γεμίζουν τα μάτια των αδαών και των φιλοπερίεργων από εικόνες και χρωματιστές τσιχλόφουσκες. Όταν τελειώνει μια εκδήλωση αρπάζουν το μαρκούτσι οι άσχετοι κι όποιον πάρει ο Χάρος. Ευτυχώς στις μουσικές εκδηλώσεις το κενό της άγνοιας το καλύπτει η μουσική.
20. Ονειρεύομαι κάπως αλλιώς τον εν Αθήναις Ιανό. Εγώ θα τον μετακόμιζα κάπου στην Πλάκα όπου βιβλιοπωλείο δεν υπάρχει και απομακρύνει η γειτνίαση με το παλαιόν τη διάχυτη ασχήμια της συνύπαρξης των ναών της κατανάλωσης.
Σσσσσσσσσσσ, το βιβλίο θέλει ησυχία, όχι βαβούρα παρελάσεων, δεξιώσεων, χειραψιών, σχημάτων.
Άποψή μου.
Με αφορμή την προηγούμενη καταχώριση, που προβάλλει τις αρετές του "Ιανού", ας καταγράψω εδώ και ορισμένες μόνο από τις αδυναμίες και τα κουσούρια του κατά τη δική μου ουδέτερη ματιά:
1. Μια φορά που πήρα το θάρρος να προτείνω μιαν εκδήλωση, μου απάντησαν αρνητικά. Κατάλαβα ότι αυτοί αποφασίζουν για το πρόγραμμά τους και ότι δεν είναι ανοιχτοί στις ιδέες και προτάσεις του κοινού.
2. Από ένα σημείο και πέρα πολλή θεσσαλονικίλα εν Αθήναις... σαν παράρτημα ή πρεσβεία Βορειοελλαδιτών στο άστυ.
3. Θεατές που τρώνε φιστίκια και πίνουν μπίρες αναγκαστικά υποβαθμίζουν το επίπεδο διαλόγου που ακολουθεί μιαν εκδήλωση λόγου.
4. Ο Ιανός δεν είναι φιλανθρωπικό κατάστημα. Πίσω από όλες τις εκδηλώσεις κρύβεται η πουστιά/πονηριά του εμπόρου: έλα, έλα, αρνάκι μου, σε περιμένει ο λύκος... Ελάτε, καλά παιδάκια, να σας υπογράψει το βιβλιαράκι σας ο κύριος συγγραφέας, αφού το αγοράσετε από το ισόγειο.
5. Γιατί αυτός που κάνει την εισαγωγή σε πολλές εκδηλώσεις μού φαίνεται ακατάλληλος να διεγείρει τις έτσι κι αλλιώς αιχμάλωτες ψυχές;
6. Οι τιμές είναι πολύ υψηλότερες από άλλα βιβλιοπωλεία.
7. Έχουν περιοριστεί οι παρουσιάσεις βιβλίων προς όφελος των μουσικών εκδηλώσεων. Κοινώς, δεν τραβάνε πολύ τα βιβλία, ας πέσει το 15ευρο ή 20ευρο κάποιας κράτησης.
8. Κουζίνα απαράλλακτη, χωρίς μεγάλη ποικιλία, χωρίς τραβηχτικά εδέσματα.
9. Τι σόι εκδηλώσεις είναι αυτές στο πατάρι με τον έναν κώλο δίπλα στον άλλον, και κείνους κει στο βάθος να μιλούν ψιθυριστά;
10. Το χειρότερο όλων είναι αυτή η κρυπταλαζονεία των χορηγών πολιτισμού. Με 2-3 μεταφορές ονομάτων θέλουν τον κόσμο στο γήπεδο. Μια ιδέα αποθέωσης των μεγάλων ονομάτων, σε δωμάτιο με μίνι κώλους. Το θυμάστε ίσως και από τη βραδιά Αγγελόπουλου. Πιο πολύ με κάνει να νιώθω αυτό πως γίνεται μια φιγούρα, ένας θορυβώδης εντυπωσιασμός από την παρέλαση ονομάτων παρά μια εις βάθος βίωση των τεχνών.
11. Η επαναληπτικότητα της συνταγής προκαλεί βαρεμάρα. Δεν γίνονται εκπλήξεις σε έναν τόσο μονότονο χώρο. Για αυτό και πολλοί όπως εγώ έχουμε αποσυρθεί και προσερχόμαστε στη χάση και στη φέξη. Ένα πατάρι δεν μπορεί να διαμορφωθεί κατά την περίσταση, δεν μπορεί να δοθεί για ποικίλες χρήσεις. Τρίτη Πέμπτη μακαρόνια, που λέει και το ρεμπέτικο.
12. Γιατί κρύβουν κάποιες προσφορές πίσω από τις συρόμενες βιβλιοθήκες;
13. Οι υπάλληλοι είναι ευγενικοί αλλά κανείς δεν με έχει εμπνεύσει για μια ''σχέση''. Κανείς δεν έχει αυτό που λέμε ΄΄τύπο΄΄ όπως θυμάμαι κάποιον κάποτε στο υπόγειο της Δωδώνης. Αλλά αυτό είναι και ζήτημα ματιάς.
14. Με τόσες πολλές εκδηλώσεις, μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ, ο "Ιανός'' δεν απευθύνεται στο καλό γούστο και στο διαφοροποιημένο αισθητήριο ή κριτήριο του κοινού. Πιο πολύ μια ξεπέτα μοιάζει όλο αυτό κατόπιν συνεργασίας με εκδοτικούς οίκους, ραδιόφωνα κ.λπ. Ένα μπούκωμα με λογής λογής λουλούδια, ετερόκλητα και σε δυασρμονία μεταξύ τους, που απλώς υπακούν στις ανάγκες της μόδας.
15. Συνεπεία του προηγουμένου, ο Ιανός ''πάει'' σε όσους θέλουν να είναι μέσα στα πράγματα, γίνεται κονκάρδα των ''ιν''-τύπων, δεν έχει ιδεολογική συνέπεια στις επιλογές του, ένας αχταρμάς των μικρών και των μεγάλων, των άσημων και των διάσημων. Συγγνώμη, κύριε, ποιος είστε;
16. Η θέση του γίνεται εμπορικό κλειδί: πλησίον του παλιού Λαμπρακιστάν, απέναντι από τα καμένα σινεμά και το σούπερ μάρκετ, δίπλα σε κατάστημα γυαλικών, κάτω από ξενοδοχείο, διαγωνίως απέναντι από την πλατεία των κλαυθμηριστών ναρκομανών. Το βιβλιοπωλείο είναι ο μπαγάσας που πάει να χωθεί μεταξύ τυριών Βασιλόπουλου, γυαλικών Κόστα Μπόντα, σουιτών πολυτελείας, κοστουμιών τύπου Στρογγυλού. Το βιβλίο σερβίρεται έτσι σαν σαλαμάκι Γαλλίας και λουκάνικο Φρανκφούρτης. Μέσα στο αξεχώριστο της ύλης, το πνευματικό προϊόν φιλτραρισμένο στα βιτρό του ή όχι, είναι έναν πόντο πιο ψηλά από τα ζαμπόν. Προτιμώ τις γωνιές βιβλίου μακριά από τον θόρυβο και τη γενική καταναλωτική ευτέλεια, προτιμώ την ησυχία μιας βιβλιοφιλικής στοάς που θα είναι απόκοσμη.
17. Νομίζω ότι όπως είναι το βιβλιοπωλείο, μια μεζονέτα-στρούγκα για πολλά κορμιά, πιο πολύ θα ταίριαζε να πουλάνε πάνω και να διαλογίζονται κάτω.
18. Παρακαλώ πολύ να εξαιρεθεί από την κακολογία ο σερβιτόρος από την Αργολίδα - α, και η Μαρία στο ισόγειο.
19. Τι είναι αυτό που διαολίζει τους διαδηλωτές και γεμίζει ρωγμές τα τζάμια του; Ιδού το μυστήριο της αλητείας. Αλλά δεν θα μιλάμε τώρα για τους αλήτες, δεν τους πρέπει σάλιο. Πιο χρήσιμο είναι να δουν αν μπορούν κάτι να βελτιώσουν στον τρόπο λειτουργίας τους, σε αυτό το σούπερ μάρκετ εκδηλώσεων, σε αυτό το πολυφωνικό χάος, σε αυτό τον πληθωρισμό που πολλές φορές είναι το λίγο ή το τίποτα. Τελικά, ο καλός Ιανός είναι ο ήσυχος Ιανός, σε μια πόλη ευτυχώς νεκρή, χωρίς το θόρυβο από τα μηχανάκια να ανεβαίνει στο παταράκι και χωρίς την κουτσομπολίστικη ζαλάδα των επωνύμων. Ο Ιανός σού δίνει το δικαίωμα να μετρήσεις την αμηχανία σου τρώγοντας φιστίκια στο ίδιο τραπέζι με έναν διάσημο σκηνοθέτη. Κατεβάζει τα είδωλα από τον Όλυμπο στο... πατάρι και γεμίζουν τα μάτια των αδαών και των φιλοπερίεργων από εικόνες και χρωματιστές τσιχλόφουσκες. Όταν τελειώνει μια εκδήλωση αρπάζουν το μαρκούτσι οι άσχετοι κι όποιον πάρει ο Χάρος. Ευτυχώς στις μουσικές εκδηλώσεις το κενό της άγνοιας το καλύπτει η μουσική.
20. Ονειρεύομαι κάπως αλλιώς τον εν Αθήναις Ιανό. Εγώ θα τον μετακόμιζα κάπου στην Πλάκα όπου βιβλιοπωλείο δεν υπάρχει και απομακρύνει η γειτνίαση με το παλαιόν τη διάχυτη ασχήμια της συνύπαρξης των ναών της κατανάλωσης.
Σσσσσσσσσσσ, το βιβλίο θέλει ησυχία, όχι βαβούρα παρελάσεων, δεξιώσεων, χειραψιών, σχημάτων.
Άποψή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου