Κήνσορες ιστολόγοι

Με αφορμή την κίνηση του ιστολογίου, της Λέσχης Αγ. Αρτεμίου και την ανεξάντλητη έμπνευση του Πέτρου, διαβάζω, όσο μου επιτρέπουν ο χρόνος και η διάθεση, διάφορες λογοτεχνικές και δοκιμιακές αναρτήσεις στην ελληνική μπλογκόσφαιρα.
Ομολογώ ότι υπάρχει πολύ ταλέντο στις διαδικτυακές ιστοσελίδες, πλούτος γνώσεων και κατατεθειμένη προς όφελος όλων εμπειρία.
Υπάρχει όμως και πολλή αλαζονεία και εμπάθεια.



Θα περίμενε κανείς ότι τόση πνευματική ενασχόληση, τόσος πνευματικός θησαυρός, τόση πνευματική καλλιέργεια θα επέφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα. Εξάλλου, τι προσδοκά ο αδαής άνθρωπος από τους ανθρώπους του πνεύματος; Ανωτερότητα, επίπεδο, πνευματικότητα. Αντ' αυτών, η κατινιά δίνει και παίρνει, ο λίβελος κυριαρχεί, η ειρωνεία δεσπόζει, η απαξίωση του "άλλου" θριαμβεύει.

Είναι πράγματι εντυπωσιακό πώς αντιμετωπίζουν πολλοί μπλόγκερς τους ομοτέχνους τους στην κανονική ζωή. Οι συγγραφείς στάζουν χολή για τους συγγραφείς, οι επιστήμονες για τους επιστήμονες, οι κριτικοί για τους κριτικούς, οι καλλιτέχνες για τους καλλιτέχνες και πάει λέγοντας. Πάντα έχουν να γράψουν έναν ... κακό λόγο για άτομα του σιναφιού τους, εξοργίζονται με λάθη ή ατοπήματα συναδέλφων τους, γίνονται πυρ και μανία με την "προφανή" ασχετοσύνη, με την αγραμματοσύνη, με τον ερασιτεχνισμό και με πολλά άλλα "προσόντα" των ομοτέχνων τους. Αφρίζουν όταν ανακαλύπτουν "μαργαριτάρια", εξανίστανται όταν εντοπίζουν ανακρίβειες, βγαίνουν απ' τα ρούχα τους όταν συλλαμβάνουν συναδέλφους τους επιστημονικώς ανεπαρκείς.
 Κήνσορες πραγματικοί, διαφυλάσσουν αυτοί μόνοι την τιμή του κλάδου τους. Τιμητές άτεγκτοι, κατακεραυνώνουν όσους τολμούν να βγουν στον επαγγελματικό στίβο ατελείς.

Κι όμως, προσεκτική ανάγνωση των κειμένων τους αποδεικνύει πως η ιοβόλος πένα τους αφήνει κάποιους ήσυχους, παρά τα λάθη και τις αδυναμίες τους. Ακόμη προσεκτικότερη ανάλυση δείχνει πως πρόκειται για δύο ειδών "προστατευόμενους": τους πολιτικά ομοϊδεάτες και τα μέλη του στενού τους κύκλου, της παρεούλας τους. Εκεί, εμφανίζονται πάντα έτοιμοι να δικαιολογήσουν ακόμη και τις "πατάτες", πρόθυμοι να στηρίξουν ασθενείς θέσεις, να ξεχειλώσουν επιχειρήματα και κριτήρια για να διασώσουν το κύρος των ημετέρων.
Ή μήπως των ιδίων;

Άλλοτε πάλι, πονηροί αρκούντως, αποφεύγουν να εμπλακούν σε κριτική φίλων, ώστε να μην αναγκαστούν να πάρουν θέση και να εκτεθούν. Ή κάνουν τα στραβά μάτια σε ατοπήματά τους.
Ενίοτε  και τα θεόστραβα.

Πώς γίνεται όμως τόσο καταρτισμένοι και ευφυείς άνθρωποι να βγάζουν τέτοια αλαζονεία, τόση οίηση, τέτοιο αφ' υψηλού ύφος (ουκ ολίγοι, μάλιστα, ανήκουν στην Αριστερά). Πώς και αυτός ο διανοητικός ελιτισμός, η απουσία επιείκειας, η απαξίωση του μόχθου του άλλου (με τα όποια προβλήματα παρουσιάζει);

Αναμφισβήτητα πρόκειται για ιδιότυπο φασισμό. Διάφοροι από αυτούς τους "ευέξαπτους" κριτές, ανακάλυψαν στην μπλογκόσφαιρα το κοινό που τους έλειπε στον καθ' ημάς βίο, απέκτησαν οπαδούς και πιστούς αναγνώστες και με τη μέθοδο της αλληλοϋποστήριξης άρχισαν να απολαμβάνουν τη γλύκα της εξουσίας να κρίνεις δημόσια. Και δη εκ του ασφαλούς. Οι οπαδοί τους σχολιάζουν τους λιβέλους συναγωνιζόμενοι τους κήνσορες σε ειρωνεία και κακεντρέχεια. Οι "αντιφρονούντες" (ξαναλέω, πολλοί κήνσορες ανήκουν στην Αριστερά) γίνονται στόχοι για τα βελάκια των πιστών αναγνωστών. Πολλοί αδαείς που πυκνώνουν τις τάξεις του στρατού των νεόκοπων εξουσιαστών αφήνονται επίτηδες να γελοιοποιούν αυτοί τους στοχοποιημένους αντιπάλους.

Το Ίντερνετ έδωσε τη δυνατότητα σε όλους να εκφραστούν δημόσια. Είναι αλήθεια ότι πολλοί άνθρωποι, μορφωμένοι, ικανοί, ευφυείς, ταλαντούχοι, χαμένοι μέχρι τότε στην ανωνυμία των πολλών, βρήκαν την ευκαιρία -και καλώς- να αποκτήσουν δημόσια εικόνα και λόγο. Τότε όμως, εκτός από τα πολλά θετικά τους που ανέφερα, εκτέθηκε δημόσια και η ψυχική τους ποιότητα. Καταπιεσμένες φιλοδοξίες, συμπιεσμένα εγώ, ευνουχισμένες μεγαλομανίες βγήκαν από το κουτί της Πανδώρας και υποστασιοποιήθηκαν. Αυτοί οι άνθρωποι που περιέγραψα παραπάνω βγάζουν απίστευτη αλαζονεία και αίσθηση αυθεντίας στις κρίσεις τους. Στις επάλξεις των ιστολογίων τους κραδαίνουν τα σύμβολα της ισχύος τους: τον αιχμηρό λόγο στην υπηρεσία της εγωπάθειάς τους.

******************
Τι να σας πω, ρε μάγκες! Χαλαρώστε λίγο! Δείτε τα πράγματα και με επιεικείς φακούς. Δεν βλάπτει!
Εξάλλου η ζωή είναι πολύ σύντομη.
Και η δική σας επίσης.

Γ.Τρ.