Σκύρος 2012

20-8-2012

Ταξίδι της επιστροφής
κι από το θρόνο μιας κορφής
το τελευταίο βλέμμα
(νησιά με αιώνιο στέμμα)

Τώρα κανείς δεν ομιλεί -
στη βλάστηση τη χαμηλή
τοξεύεται τ' αγέρι
λιώνει το μεσημέρι

Λουόμενοι μονάχοι
λάμνουν στο νερό
το άτι φιλώντας στάχυ
φτιάχνει δεσμό γερό

Γριές ελιές στο κάμα
αθάνατη πηγή
άγουροι νιοι στο σκάμμα
ξεμύτισαν στη γη

Το σκουριασμένο γιώτα χι
το αγέρωχο τρακτέρ
σαπιόβαρκα σε υγρή αχτή
κι ο τόπος ένας αντικέρ

Κρημνοί με μονοπάτια
ρωγμές σ' αρχαία κάστρα
στη θάλασσα ρυτίδες
στα μέτωπα αυλακιές
του ήλιου οι αχτίδες
φωτίζουν τις πληγές

Καψαλισμένα δάση
και σπηλαιώδεις βράχοι
πολύκλαδες συκιές
πολύκλινες σκιές
του ήλιου οι βελόνες
γράφουνε στις κολόνες

Φωλιές μες στα φυλλώματα
έχθρες και φιλιώματα
κυψέλες και αγέλες
καμπάνες και αφάνες
του ήλιου οι ενέσεις
σεμνές σαν παραινέσεις

Ταξίδι της επιστροφής
τα ξίφη αυτής της εποχής
ξανά μες στο θηκάρι
(οι μνήμες στο συρτάρι
βαθιά ψυχής χαράζονται)
νησιά που δεν κουράζονται
ολοχρονίς εργάζονται
ακούραστο το χέρι σπέρνει
κι ο καιρός φονιάς το δέρνει
ως του ήλιου η άνω κρήνη
να εκραγεί, να κράξει "ειρήνη"
ώσπου όλα τα φαντάσματα
να'βγουν από τα χαλάσματα.

Πέτρος Χριστοφιλίδης