16-9-2012
Καταγράφω εν παρενθέσει μια προσωπική - οικογενειακή μας απώλεια. Ο ξάδελφος της μητρός μου Χαράλαμπος Αρσένης, διακεκριμένος επιστήμονας, με μεγάλη εργαστηριακή καριέρα στην Αμερική όπου κατέφυγε για να εκπληρώσει τα ερευνητικά όνειρά του αποχωρώντας από τη μικρόψυχη Ελλάδα της δεκαετίας του 1960, απεβίωσε την περασμένη Πέμπτη 13.9.2012. Ζούσε στη Χαλκίδα κι εκεί θα ενταφιαστεί. Στο γραμματοκιβώτιό σας ίσως έχετε κρατήσει ορισμένα γραπτά του, από κείνα που ίσως σας είχα αποστείλει. Ήταν ένας ''μεγάλος'' της οικογένειας, ένας σπουδαίος άνθρωπος, με πλούσια ενδιαφέροντα: εκτός από τη βιολογία ασχολήθηκε παιδιόθεν με την τέχνη, ήτο λάτρης της όπερας, του κινηματογράφου, και μαγνήτιζε όποιον τύχαινε να βρεθεί στη συντροφιά του κάνοντάς του μάθημα προφορικό επί παντός επιστητού. Ένας ορεξάτος δάσκαλος. Ήταν εκείνος που έλαμψε στη βραδιά Συνοδινού - Μαρινάκη. Η οικογένειά μας και ειδικά η οικογένεια των Αρσεναίων μέσα στην οποία ανήκε κι αυτός, πενθεί. Σημειωτέον ότι ο εκλιπών ήταν υιός της Ελένης Κωνσταντινίδη, αδελφής του πάππου μου (από το μέρος της μητρός μου) Ραδαμάνθυος Κωνσταντινίδη, και του Σπυρίδωνος Αρσένη (οι δυο άνδρες λέει η μητέρα μου, είχαν γνωριστεί στο Νταβός προπολεμικά, όπου σύχναζαν οι φυματικοί της εποχής). Είμαστε πολύ υπερήφανοι που τον είχαμε θείο. Αυτά ως μια μικρή ειδοποίηση περί μιας μεγάλης προσωπικότητας.
Καταγράφω εν παρενθέσει μια προσωπική - οικογενειακή μας απώλεια. Ο ξάδελφος της μητρός μου Χαράλαμπος Αρσένης, διακεκριμένος επιστήμονας, με μεγάλη εργαστηριακή καριέρα στην Αμερική όπου κατέφυγε για να εκπληρώσει τα ερευνητικά όνειρά του αποχωρώντας από τη μικρόψυχη Ελλάδα της δεκαετίας του 1960, απεβίωσε την περασμένη Πέμπτη 13.9.2012. Ζούσε στη Χαλκίδα κι εκεί θα ενταφιαστεί. Στο γραμματοκιβώτιό σας ίσως έχετε κρατήσει ορισμένα γραπτά του, από κείνα που ίσως σας είχα αποστείλει. Ήταν ένας ''μεγάλος'' της οικογένειας, ένας σπουδαίος άνθρωπος, με πλούσια ενδιαφέροντα: εκτός από τη βιολογία ασχολήθηκε παιδιόθεν με την τέχνη, ήτο λάτρης της όπερας, του κινηματογράφου, και μαγνήτιζε όποιον τύχαινε να βρεθεί στη συντροφιά του κάνοντάς του μάθημα προφορικό επί παντός επιστητού. Ένας ορεξάτος δάσκαλος. Ήταν εκείνος που έλαμψε στη βραδιά Συνοδινού - Μαρινάκη. Η οικογένειά μας και ειδικά η οικογένεια των Αρσεναίων μέσα στην οποία ανήκε κι αυτός, πενθεί. Σημειωτέον ότι ο εκλιπών ήταν υιός της Ελένης Κωνσταντινίδη, αδελφής του πάππου μου (από το μέρος της μητρός μου) Ραδαμάνθυος Κωνσταντινίδη, και του Σπυρίδωνος Αρσένη (οι δυο άνδρες λέει η μητέρα μου, είχαν γνωριστεί στο Νταβός προπολεμικά, όπου σύχναζαν οι φυματικοί της εποχής). Είμαστε πολύ υπερήφανοι που τον είχαμε θείο. Αυτά ως μια μικρή ειδοποίηση περί μιας μεγάλης προσωπικότητας.
2 σχόλια:
Θερμά συλλυπητήρια. Θα τον θυμάμαι για την λαμπρή (συμφωνώ απόλυτα) παρουσία του στη βραδιά Συνοδινού-Μαρινάκη, αλλά και για τα γραφόμενά του - συχνά διαφωνούσα με αυτά, αλλά πάντα είχαν ξεχωριστό ενδιαφέρον. Δι'αυτών αποδείκνυε ότι ζώντας μέσα στον κόσμο κατάφερνε παράλληλα να παίρνει σοφές και υγιείς αποστάσεις από αυτόν. Χ.
Χρήστο, σε ευχαριστώ πολύ. Πέτρος Χριστοφιλίδης
Δημοσίευση σχολίου