Αθώος ή ένοχος

Καμιά φορά η αθωότητα γράφεται στο πρόσωπο,

καμιά φορά η ενοχή αρπάζεται απ' τις λέξεις,

καμιά φορά όσο πιο δυνατά φωνάξεις ''αθώος'' τόσο πιο γρήγορα ανακαλείται ο ενοχικός συνειρμός,

όσο για τον ένοχο,

προτού πείσει τους υπόλοιπους πρέπει να περάσει πρώτα από τα τείχη του εαυτού του -

κι αν τελικά είναι η απόδειξη που σε βαφτίζει,

ουδείς είναι σε θέση -πλην του δεσμώτη- να πει με σιγουριά αν κι αυτή είναι αθώα ή ένοχη.

Το πτώμα του ενόχου το ξεβράζει ο χρόνος της ποινής

όταν ύστερα από χρόνια η ιστορία γίνεται αφήγηση σε συλλογή ενθυμήσεων.

Ουδείς πρέπει να χαίρεται όταν αποδίδεται δικαιοσύνη

καθώς ουδείς αθώος στους καιρούς μας -

βάλτε μάτια στην πλάτη σας, κάποιος σας κοιτάζει με δόλο.