Κουβέντα με τα αγάλματα

(φωτογραφία από το www.tovima.gr )

1. Κυρία με εμπριμέ πορτοκαλοκίτρινη φούστα δεξιά:

- Δεν μου λες εσύ ρε Ρωμαίε, πού στο διάολο βόσκουν τα πόδια σου;

- Είχαν μείνει σε μιαν έπαυλη του Δίου, καλέ κυρία, αλλά ήρθε ένας χωριάτης με έναν σκαφτιά και τα πήραν όπως είπαν για να στολίσουν το σαλόνι τους.

- Και τι, θα το στόλιζαν με 2 πατούσες;

- Έχουνε λένε σαλόνι σε υποδηματοποιείο.

2. Κυρία που πιάνει τη λεκάνη της, πιο μέσα στην ίδια ευθεία:

- Ρε Αφροδιτούλα, τι λέει εδώ; Ότι τους καθόσουνα πάντα τον μήνα Γαμηλιώνα;

- Η δύναμη του έρωτα, κυρία... Αν κρίνω από τον κώλο σου, εσένα δεν σε έχει αγγίξει ακόμη...

3. Ο Αμερικάνος με το λευκό καπέλο αριστερά από την προηγούμενη:

- Ουπς, ρε δω τι βλέπω; Λείπει το κεφάλι!

- (το άγαλμα δεν δύναται να απαντήσει)...

- (πετάγεται η μαύρη μπλούζα από δίπλα) Το πήρανε να το κουρέψουνε για λίγο και μετά να δεις θα'ναι πάλι εδώ.

4. Ο Ολυμπιακάκιας που σκύβει στο βάθος:

- (τραγουδάει Καββαδία) ...σκύψε και δες το μια άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει...

5. Η κυρία με το λευκό πλατύγυρο αριστερά:

- (σχεδόν ψιθυριστά) Ω Δία μου, Ποσειδώνα μου, άντρακλα των ονείρων μου, όπως και να σε λένε...

αρρενωπέ μου σύντροφε, μεγάλε καβαλάρη, συ παντοδύναμε θεέ, έλα και άγγιξέ με...

- (πετάγεται η ξώβυζη από δίπλα με τη λεκάνη) Μιλήστε του λίγο πιο δυνατά, κυρία... Φοράει ακουστικό στ' αριστερό αυτί...

- Ακουστικό; Άλλο πάλι και τούτο!

- Δεν φταίει αυτός, κυρία. Είναι πολλές οι ανοησίες που ακούει κάθε μέρα εδώ μέσα κι είπε να το "κλείσει" με ωτασπίδα.

- Κάποτε το να είχες ωτασπίδα φάλαγγος ήταν τεκμήριο ότι ανήκες στους ευγενείς.

- Κάτι τέτοια άκουγε κι είπε να κουκουλώσει το τύμπανό του...