Τι θα ήταν, αναρωτιόμουνα, εάν ζούσε στις μέρες μας η περίφημη Σφίγγα των Ναξίων; Ποιο σύγχρονο ον θα συναποτελούνταν ταυτόχρονα από στοιχεία ιχθύος, λέοντος, πτηνού, όφεως και γυναίκας; Κι αν, λέμε τώρα, υπήρχε κάπου ανάμεσά μας, τι θα μπορούσε να συμβολίζει; Μήπως το παράδοξο, το δαιμονικό, το ανεξήγητο; Είναι αλήθεια ή όχι ότι σήμερα συμβαίνουν οι πιο παράξενες και αλλόκοτες σμίξεις; Ότι φέρ' ειπείν ενώνονται φυσικά πρόσωπα, θεσμικές οντότητες, εταιρείες, σχηματισμοί, συσσωματώσεις, κόμματα, ακόμη και έθνη που ουδείς θα διενοείτο την πιθανότητα ένωσής τους;
Κι από την άλλη, ποιος στις μέρες μας θα έπαιζε τον ρόλο των αρχαίων ιερειών που ''μετέφραζαν'' τα ακαταλαβίστικα εκφωνήματα της Πυθίας; Ποιος θα έλυνε τους γρίφους, ποιος θα εξηγούσε, ποιος θα έδιδε χρησμό διφορούμενο και διττά εξηγήσιμο; Καθώς η γλώσσα μάς περιέχει και μας ορίζει, κάποιος πρέπει πάντοτε να κάνει λιανά τα λεγόμενα του άλλου ή των άλλων που επηρεάζουν τη συλλογική μοίρα. Και σκεπτόμενος αυτό, αθώα μετακινήθηκα στον πρωθυπουργικό λόγο στη ΔΕΘ και στην ιερή προσοχή με την οποία πάντοτε ακούνε αυτούς τους λόγους οι δημοσιογράφοι και οι πολίτες προσπαθώντας να βγάλουνε λαγό μέσα από τους διαδρόμους των λέξεων.
Ταξιδεύουμε χωρισμένοι σε τρία πούλμαν. Είμαστε μέλη μιας κοινωνίας πολιτών διόλου ευκαταφρόνητης. Οι επαγγελματικές ιδιότητες, η προσωπικότητα και η δημόσιας εμβέλειας δράση πολλών εκ των μελών σε πείθουν ότι εδώ πραγματικά σμίγουν οι εκλεκτοί της τέχνης και της διανόησης, το ψάρι, με το λιοντάρι, το πουλί και το φίδι. Δίπλα μου ένας γιατρός-χειρουργός, ο Γιάννης, κορυφαίος στον τομέα του, γνωρίζει τόσα πολλά για τον πολιτισμό και την εγχώρια καλλιτεχνική δραστηριότητα, που δεν έχεις άλλο παρά μόνο να θαυμάζεις. Και συν τοις άλλοις, μπορεί να σου εξομολογείται και ένα όραμά του, να δημιουργήσει ένα θεματικό πάρκο σε κάποιο μέρος της Πελοποννήσου (είπαμε, εξομολόγηση). Ο Γιάννης λοιπόν είναι χειρουργός και είναι το φίδι. Πίσω μου κάθεται η ακάματη Θετταλή Ελένη (δεν έχουν σημασία τα επίθετα), που με τον σύζυγό της Κώστα, μου έχει κλέψει την καρδιά με όσα θαυμαστά μού λέει: από το 1977 οι δυο τους ασχολούνται με την άγνωστη στους πολλούς επιστήμη της σπηλαιολογίας και ούτε λίγο ούτε πολύ έχουν σχεδόν επισκεφτεί το σύνολο των εγχώριων σπηλαίων αλλά και σπήλαια στο εξωτερικό. Να σου διηγείται η Ελένη και να ακινητεί το βλέμμα ακούγοντας για εξερευνήσεις σπηλαίων 15 χιλιομέτρων! για διασώσεις όπου ο Κώστας έλεγε στους ΕΜΑΚίτες τι έπρεπε να πράξουν για να σώσουν τη ζωή ενός νέου ή μιας παρέας! ακόμη και για μια σούπερ ανακάλυψη πολύτιμου αρχαιολογικού θησαυρού εντός σπηλαίου προλαβαίνοντας την Εφορεία Σπηλαίων και δίδοντάς της στο χαρτί ό,τι αντίκρισαν με τον τρόπο και στη θέση που το αντίκρισαν! Τουτέστιν, χάρτης, σχοινιά, κράνος, καταδυτικές στολές, τεχνικές και πρακτικές που να υπολογίζουν αέρα και χώμα, στάθμη ύδατος και φυσικούς νόμους κ.λπ. Τι άλλο είναι λοιπόν ο Κώστας και η Ελένη παρά πουλιά και συνάμα ψάρια, όταν αναρριχώνται στα βουνά, εισχωρούν στις καταβόθρες, εξερευνούν σπήλαια παραμένοντας κάτω από τους βράχους για 36-40 ώρες συνεχώς, όταν σώζουν ετοιμόρροπες ή εντοπίζουν χαμένες ζωές; (Και σίγουρα θα θυμάστε το ατύχημα στον ποταμό Λούσιο ή στη Λίμνη της Βουλιαγμένης...) Δίπλα στην Ελένη η τόσο σεμνή και συμπαθής στη σεμνότητά της Δέσποινα, μια επιστήμων που μαθήτευσε επί 4 έτη δίπλα στον Σπυρίδωνα Μαρινάτο ως γραμματέας του και που τώρα έχει κι αυτή το δικό της μουσειακό όνειρο που συνδέεται με τον Άγγελο Σικελιανό και τη Λευκάδα (Νυδρί). Μια γυναίκα αεικίνητη που ψάχνει κι αυτή τον οικονομικό τρόπο να επιτύχει το όραμά της, με κίνητρο μονάχα τη ζωή, το κάλλος, την ωραία τιμή... Μια λέαινα της μουσειολογίας και της αρχαιολογίας που ξέρει να ακούει και περιμένει να σου πει κάτι από τις γνώσεις της.
Πρέπει να συνεχίσω για να μάθετε ποιοι εκλεκτοί ενεργούν με τη σημαία του Διαζώματος;
1. Είναι η Δήμητρα που η κόρη της είναι καθηγήτρια γλωσσολόγος στο Αννόβερο.
2. Είναι ο σύζυγός της Φώτης που όργωσε την Ελλάδα ως σχολικός σύμβουλος σε θέματα Ειδικής Αγωγής.
3. Είναι η Αναστασία, που εργάζεται στη ΜΟΔ ΑΕ και γνωρίζει πολύ καλά τους μηχανισμούς των επιχειρησιακών προγραμμάτων.
4. Είναι ο Γιάννης, που είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αγρινίου.
5. Είναι ο Ρούνε, δρ. αρχαιολογίας που εργάζεται στο Δανικό Ινστιτούτο Αρχαιολογίας της οδού Χαιρεφώντος.
6. Είναι ο Βαγγέλης, που κινηματογράφησε τα αρχαία θέατρα της Θεσσαλίας.
7. Είναι η Μαρία, που ως αρχαιολόγος βρέθηκε στη Δήλο.
8. Είναι ο Αιμίλιος και η Λυδία οι ηθοποιοί, είναι ο Κώστας ο συγγραφέας, είναι η Ιουλίτα η ποιήτρια, είναι ο Χρήστος ο δημοσιογράφος, είναι η Λουκία η σκηνοθέτρια, είναι η Χριστίνα η καθηγήτρια στο Παν. Αθηνών, είναι ο Βασίλης ο θεατράνθρωπος, είναι αρχιτέκτονες, πληροφορικάριοι, έφοροι αρχαιοτήτων, πολεοδόμοι, καθηγητές, συντηρητές, μουσικοί, μουσειολόγοι, ιστορικοί, τοπογράφοι, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, ποιητές, υπάλληλοι, οραματιστές άνθρωποι των κοινών, ακόμη και ιδεολόγοι αξιωματικοί, είναι...
Καθένας και μια προσωπικότητα εγνωσμένου κύρους, ένας Θησαυρός, εδώ των Σικυωνίων, εκεί των Ναξίων, πιο κει των Αθηναίων. Ο καθένας ένας αναβάτης που κρατεί καλά τα ηνία της τέχνης του. Μια πανελλήνια δράση που σαν ταινία πολυθεματική, σαν ζωφόρος ελπιδοφόρος ζώνεται γύρω από την καρδιά και το μυαλό, εκεί που ενώνεται ο Απόλλων και ο Διόνυσος, το απολλώνειο και το διονυσιακό στοιχείο. Σε ποιον Θεόν υπακούν όλοι αυτοί οι καλοί εργάτες του πνεύματος; Θα βαφτιζόταν Δίας Διαζωναίος και θα εγκαθίστατο πάνω από τον βράχο του Λυκαβηττού για να επιβλέπει την αρχή και την έκβαση των παράλληλων δραστηριοτήτων.
Από τους Δελφούς ως τη Δήλο και το θέατρο Διονύσου (3Δ), από την Γόρτυνα ως την Ιεράπυτνα και τη Δωδώνη, από την Αμφίπολη ως τη Μεγαλόπολη... 50 περίπου projects όλης της επικράτειας περιμένουν τον Γερο-Χρόνο να δώσει τη συγκατάθεσή του.
Η φθορά και η πέτρα, η φθορά πάνω στον λίθο, ο χρόνος που αμείλικτα βαδίζει πάνω στο κοίλο, στη σκηνή και στην ορχήστρα και ωσάν βουβό πρόσωπο βλέπει και προχωρεί σαν μια Σφίγγα κρύβοντας τις προθέσεις και τα μυστικά του.
Το Διάζωμα είναι άδειο και κομμένο, τα μέλη του διάσπαρτα, ένας σεισμός αιώνων τα έχει ρίξει ολόγυρα. Αλλά αυτή η κοινωνία που ενώνεται στα τρία πούλμαν θα ενώσει τις δυνάμεις της και ωσάν Θησαυρός των Θησαυρών θα σπονδυλώσει τους πεσμένους κίονες και θα σηκώσει τα λόγια των ποιητών να χτυπήσουν στις πέτρες, σε Φαιδριάδες και Ακρόπολη, και να γυρίσουν μέσα μας, αντανακλώμενα. Η ηχώ της ποίησης και η ποίηση της δημιουργίας κι ένα παζλ με χαλασμένα κομμάτια που ξαναφτιάχνεται, και κεφάλαια ζωών επενδυμένα σε ένα πανελλήνιο όραμα, μιας πανελλήνιας συμμαχίας, με τον Δία μπροστάρη και οδηγό να ρίχνει τον κεραυνό και να ζητεί συνδρομή στο κοινό ταμείο.
ΕΝΙΣΧΥΣΤΕ ΤΟ ''ΔΙΑΖΩΜΑ''. ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Π. ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΙΔΗΣ
Κι από την άλλη, ποιος στις μέρες μας θα έπαιζε τον ρόλο των αρχαίων ιερειών που ''μετέφραζαν'' τα ακαταλαβίστικα εκφωνήματα της Πυθίας; Ποιος θα έλυνε τους γρίφους, ποιος θα εξηγούσε, ποιος θα έδιδε χρησμό διφορούμενο και διττά εξηγήσιμο; Καθώς η γλώσσα μάς περιέχει και μας ορίζει, κάποιος πρέπει πάντοτε να κάνει λιανά τα λεγόμενα του άλλου ή των άλλων που επηρεάζουν τη συλλογική μοίρα. Και σκεπτόμενος αυτό, αθώα μετακινήθηκα στον πρωθυπουργικό λόγο στη ΔΕΘ και στην ιερή προσοχή με την οποία πάντοτε ακούνε αυτούς τους λόγους οι δημοσιογράφοι και οι πολίτες προσπαθώντας να βγάλουνε λαγό μέσα από τους διαδρόμους των λέξεων.
Ταξιδεύουμε χωρισμένοι σε τρία πούλμαν. Είμαστε μέλη μιας κοινωνίας πολιτών διόλου ευκαταφρόνητης. Οι επαγγελματικές ιδιότητες, η προσωπικότητα και η δημόσιας εμβέλειας δράση πολλών εκ των μελών σε πείθουν ότι εδώ πραγματικά σμίγουν οι εκλεκτοί της τέχνης και της διανόησης, το ψάρι, με το λιοντάρι, το πουλί και το φίδι. Δίπλα μου ένας γιατρός-χειρουργός, ο Γιάννης, κορυφαίος στον τομέα του, γνωρίζει τόσα πολλά για τον πολιτισμό και την εγχώρια καλλιτεχνική δραστηριότητα, που δεν έχεις άλλο παρά μόνο να θαυμάζεις. Και συν τοις άλλοις, μπορεί να σου εξομολογείται και ένα όραμά του, να δημιουργήσει ένα θεματικό πάρκο σε κάποιο μέρος της Πελοποννήσου (είπαμε, εξομολόγηση). Ο Γιάννης λοιπόν είναι χειρουργός και είναι το φίδι. Πίσω μου κάθεται η ακάματη Θετταλή Ελένη (δεν έχουν σημασία τα επίθετα), που με τον σύζυγό της Κώστα, μου έχει κλέψει την καρδιά με όσα θαυμαστά μού λέει: από το 1977 οι δυο τους ασχολούνται με την άγνωστη στους πολλούς επιστήμη της σπηλαιολογίας και ούτε λίγο ούτε πολύ έχουν σχεδόν επισκεφτεί το σύνολο των εγχώριων σπηλαίων αλλά και σπήλαια στο εξωτερικό. Να σου διηγείται η Ελένη και να ακινητεί το βλέμμα ακούγοντας για εξερευνήσεις σπηλαίων 15 χιλιομέτρων! για διασώσεις όπου ο Κώστας έλεγε στους ΕΜΑΚίτες τι έπρεπε να πράξουν για να σώσουν τη ζωή ενός νέου ή μιας παρέας! ακόμη και για μια σούπερ ανακάλυψη πολύτιμου αρχαιολογικού θησαυρού εντός σπηλαίου προλαβαίνοντας την Εφορεία Σπηλαίων και δίδοντάς της στο χαρτί ό,τι αντίκρισαν με τον τρόπο και στη θέση που το αντίκρισαν! Τουτέστιν, χάρτης, σχοινιά, κράνος, καταδυτικές στολές, τεχνικές και πρακτικές που να υπολογίζουν αέρα και χώμα, στάθμη ύδατος και φυσικούς νόμους κ.λπ. Τι άλλο είναι λοιπόν ο Κώστας και η Ελένη παρά πουλιά και συνάμα ψάρια, όταν αναρριχώνται στα βουνά, εισχωρούν στις καταβόθρες, εξερευνούν σπήλαια παραμένοντας κάτω από τους βράχους για 36-40 ώρες συνεχώς, όταν σώζουν ετοιμόρροπες ή εντοπίζουν χαμένες ζωές; (Και σίγουρα θα θυμάστε το ατύχημα στον ποταμό Λούσιο ή στη Λίμνη της Βουλιαγμένης...) Δίπλα στην Ελένη η τόσο σεμνή και συμπαθής στη σεμνότητά της Δέσποινα, μια επιστήμων που μαθήτευσε επί 4 έτη δίπλα στον Σπυρίδωνα Μαρινάτο ως γραμματέας του και που τώρα έχει κι αυτή το δικό της μουσειακό όνειρο που συνδέεται με τον Άγγελο Σικελιανό και τη Λευκάδα (Νυδρί). Μια γυναίκα αεικίνητη που ψάχνει κι αυτή τον οικονομικό τρόπο να επιτύχει το όραμά της, με κίνητρο μονάχα τη ζωή, το κάλλος, την ωραία τιμή... Μια λέαινα της μουσειολογίας και της αρχαιολογίας που ξέρει να ακούει και περιμένει να σου πει κάτι από τις γνώσεις της.
Πρέπει να συνεχίσω για να μάθετε ποιοι εκλεκτοί ενεργούν με τη σημαία του Διαζώματος;
1. Είναι η Δήμητρα που η κόρη της είναι καθηγήτρια γλωσσολόγος στο Αννόβερο.
2. Είναι ο σύζυγός της Φώτης που όργωσε την Ελλάδα ως σχολικός σύμβουλος σε θέματα Ειδικής Αγωγής.
3. Είναι η Αναστασία, που εργάζεται στη ΜΟΔ ΑΕ και γνωρίζει πολύ καλά τους μηχανισμούς των επιχειρησιακών προγραμμάτων.
4. Είναι ο Γιάννης, που είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αγρινίου.
5. Είναι ο Ρούνε, δρ. αρχαιολογίας που εργάζεται στο Δανικό Ινστιτούτο Αρχαιολογίας της οδού Χαιρεφώντος.
6. Είναι ο Βαγγέλης, που κινηματογράφησε τα αρχαία θέατρα της Θεσσαλίας.
7. Είναι η Μαρία, που ως αρχαιολόγος βρέθηκε στη Δήλο.
8. Είναι ο Αιμίλιος και η Λυδία οι ηθοποιοί, είναι ο Κώστας ο συγγραφέας, είναι η Ιουλίτα η ποιήτρια, είναι ο Χρήστος ο δημοσιογράφος, είναι η Λουκία η σκηνοθέτρια, είναι η Χριστίνα η καθηγήτρια στο Παν. Αθηνών, είναι ο Βασίλης ο θεατράνθρωπος, είναι αρχιτέκτονες, πληροφορικάριοι, έφοροι αρχαιοτήτων, πολεοδόμοι, καθηγητές, συντηρητές, μουσικοί, μουσειολόγοι, ιστορικοί, τοπογράφοι, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, ποιητές, υπάλληλοι, οραματιστές άνθρωποι των κοινών, ακόμη και ιδεολόγοι αξιωματικοί, είναι...
Καθένας και μια προσωπικότητα εγνωσμένου κύρους, ένας Θησαυρός, εδώ των Σικυωνίων, εκεί των Ναξίων, πιο κει των Αθηναίων. Ο καθένας ένας αναβάτης που κρατεί καλά τα ηνία της τέχνης του. Μια πανελλήνια δράση που σαν ταινία πολυθεματική, σαν ζωφόρος ελπιδοφόρος ζώνεται γύρω από την καρδιά και το μυαλό, εκεί που ενώνεται ο Απόλλων και ο Διόνυσος, το απολλώνειο και το διονυσιακό στοιχείο. Σε ποιον Θεόν υπακούν όλοι αυτοί οι καλοί εργάτες του πνεύματος; Θα βαφτιζόταν Δίας Διαζωναίος και θα εγκαθίστατο πάνω από τον βράχο του Λυκαβηττού για να επιβλέπει την αρχή και την έκβαση των παράλληλων δραστηριοτήτων.
Από τους Δελφούς ως τη Δήλο και το θέατρο Διονύσου (3Δ), από την Γόρτυνα ως την Ιεράπυτνα και τη Δωδώνη, από την Αμφίπολη ως τη Μεγαλόπολη... 50 περίπου projects όλης της επικράτειας περιμένουν τον Γερο-Χρόνο να δώσει τη συγκατάθεσή του.
Η φθορά και η πέτρα, η φθορά πάνω στον λίθο, ο χρόνος που αμείλικτα βαδίζει πάνω στο κοίλο, στη σκηνή και στην ορχήστρα και ωσάν βουβό πρόσωπο βλέπει και προχωρεί σαν μια Σφίγγα κρύβοντας τις προθέσεις και τα μυστικά του.
Το Διάζωμα είναι άδειο και κομμένο, τα μέλη του διάσπαρτα, ένας σεισμός αιώνων τα έχει ρίξει ολόγυρα. Αλλά αυτή η κοινωνία που ενώνεται στα τρία πούλμαν θα ενώσει τις δυνάμεις της και ωσάν Θησαυρός των Θησαυρών θα σπονδυλώσει τους πεσμένους κίονες και θα σηκώσει τα λόγια των ποιητών να χτυπήσουν στις πέτρες, σε Φαιδριάδες και Ακρόπολη, και να γυρίσουν μέσα μας, αντανακλώμενα. Η ηχώ της ποίησης και η ποίηση της δημιουργίας κι ένα παζλ με χαλασμένα κομμάτια που ξαναφτιάχνεται, και κεφάλαια ζωών επενδυμένα σε ένα πανελλήνιο όραμα, μιας πανελλήνιας συμμαχίας, με τον Δία μπροστάρη και οδηγό να ρίχνει τον κεραυνό και να ζητεί συνδρομή στο κοινό ταμείο.
ΕΝΙΣΧΥΣΤΕ ΤΟ ''ΔΙΑΖΩΜΑ''. ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Π. ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου