Του Σταυρού

14-9-2011

(Φανταστική παράσταση και επιθυμία, μια αφιέρωση στον Σταύρο Μπένο.)

Nα΄λθει μια μέρα του Σταυρού
μέρα ευλογημένη
κόσμος πολύς στο θέατρο
τον κήρυκα προσμένει
γεμάτα τα εδώλια
βεντάλιες ανεμίζουν
γλυκοί μακρείς ψιθυρισμοί
το Διάζωμα γεμίζουν
ξάφνου δυο αετόπουλα
σχίζουνε τον αέρα
ενώνονται και χάνονται
κει όπου δύει η μέρα
οι προβολείς σημαίνουνε
το μπάσιμο ηρώων
νότες κοντές βουβαίνουνε
τα σώματα των Τρώων
κινεί ο μύθος ένδοξος
από τα χείλη ορχήστρας
βαλσαμωμένο σκηνικό
στην άκρη της κονίστρας
όλοι μεταφερόμαστε
με άρμα της φαντασίας
και οι θεοί από ψηλά
σκιές μιας οπτασίας
λόγια με στόμφο ακούγονται
τα βλέμματα δεμένα
χορός, τραγούδι, όρχηση
σε σώματα ενωμένα
βουβό φεγγάρι θεατής
την έκβαση μαντεύει
κάποιος που πίπτει καταγής
κάποιος που τον φονεύει
το αίμα σαν σε πίδακα
χύνεται στις κερκίδες
κι η ώρα της καθάρσεως
γεννά νέες ελπίδες
στην τελευταία υπόκλιση
το θέατρο σειέται
στου πλήθους την απόλυση
μοιάζουμε όλοι ικέται
το κοίλον ξεκοιλιάζεται
και μόνο στο σκοτάδι
μοιάζει να ξεκουράζεται
σε άνοδο απ' τον Άδη
κι ένας χρυσός ηλιάτορας
θα΄λθει για να φωτίσει
κάθε ικέτη το βωμό
το μύθο να θυμίσει
να'λθει μια μέρα του Σταυρού
μέρα χρυσολουσμένη
να γίνει θαύμα το όνειρο
που ζει και περιμένει. -

Πέτρος Χριστοφιλίδης